Na een paar avonden met een wat kleiner peloton, was er nu weer sprake van een goed gevuld startveld. De renners maakten er een attractieve koers van. Edgar Bohte wist met een sterke finale uit de klauwen van het uitgedunde peloton te blijven en de winst te pakken.
Een heerlijke koersavond met (nog) niet al te warm weer en een gretig peloton van verschillend allooi. Dat zorgde voor een lekker neutraal eerste half uur (de regels zijn bekend: kop-over-kop rijden en geen demarrages) en daarna een half uur en vijf ronden serieuze koers.
Er volgden verschillende pogingen van o.a. Sander Boerkamp, Simon Polstra, Joppe van de Weerdt, Edgar Bohte, Laurens Molenaar en Tom Wolters. Maar langer dan een rondje of een paar rondjes duurde het meestal niet: het belangrijkste gevolg was dat er aan de staart slachtoffers vielen.
De finale ging in met een dozijn renners en verschillende renners hadden nog hoop op de zege. Zelfs toen Edgar op 2,5 ronden van de meet ontsnapte dacht menigeen dat hij nog wel teruggepakt zou worden. Het tempo zakte ook niet heel erg in het peloton, maar Edgar reed eenvoudigweg héél hard en bleef weg. Ook de snelle laatste ronde bracht daarin geen verandering: Edgar naar de winst, met Sander Boerkamp als spurtwinnaar, voor Tom Wolters, de sterke maar onwennige Jan Dijstelbloem en Auke Broex.
Stand volgt nog.
