Nu de R weer in de maand zitten denken veel renners aan crossen. Niet iedereen, want eerst wordt er nog gegRaveld. Afgelopen zaterdag stond Banholt, Zuid-Limburg, op het programma, de derde wedstrijd uit de reeks NL Gravel Series. Met vier Amstelmasters aan het vertrek.
Wie Zuid-Limburg en gravel zegt denkt direct aan zware ondergrond, stevig klimmen en lastige afdalingen. Tel daarbij de verwachtte regen op, dan kon je spektakel verwachten. Vier Amstelmannen dus in Banholt. Pierre Deen, Raúl Woudstra, Jan van Herwijnen en nieuwkomer Jan Dijstelbloem. Wie denkt dat bandenkeuzestress zicht beperkt tot de cross, heeft het mis. De vraag met de regen in het vooruitzicht was of je met brede gravelbanden ging óf overstapte naar de smallere crossbanden mét profiel. Beide keuzes hadden voor- en nadelen: gravel wat robuuster en sterker, cross soepeler en beter in de modder.
Het parcours: een ronde van een kleine 11 kilometer, ruim 100 hoogtemeters en 95% onverhard. Of zoals de organisatie schreef: fijne gravel, grove gravel, grasland, akkerland. Dat laatste betrof een maisveld en een veld met jonge aardappelplantjes. De onverharde stroken bleken goed te doen, al moest je goed opletten bij de putten en kuilen. Op sommige delen was het wat glibberen, maar zo glad als een cross kan zijn werd het nergens. De bottleneck in de ronde zat ‘m in de verharde Molenweg, 500 meter met 8,5% gemiddeld en max 12,5% stijging.
De verkenningsronde (gezellig met Tessa Neefjes, de latere winnaar bij de Dames) was nog droog maar eenmaal aan de start begon het toch stevig te regenen. De eerste 500 meter na de start was eenmalig asfalt, daarna haaks de eerste gravelstrook op. Hoewel vooraan gestart waren Pierre en Jan niet goed weg. Zouden ze dan toch die terugslag van de Vogezenweek hebben? Raúl en Jan D. waren wel direct op afspraak in het peloton. Ze konden zich prima handhaven, en Jan was heel tevreden over zijn Schwalbe crossbanden; lekker veel grip in de bochten. Wat verder naar achteren leken Pierre en Jan vH elkaar te vinden voor de komende twee uur wedstrijd. Leken, want Pierre kreeg z’n motor niet aan de praat, en Jan was ook wel eens beter geweest. Nadat Pierre lek reed (tlr-gravelbanden) was dat voor hem het signaal om er de brui aan te geven. Raúl en Jan D reden een prima wedstrijd en bleven mooi in hun groep rijden.
De regen was na de startfase al snel gestopt en mede door de toenemende wind droogde de ondergrond gestaag op. Helaas ging voor Jan D tegen einde van de wedstrijd ook een streep door zijn aspiraties: lek. (Banholt kende overigens een ongekend aantal renners met een DNF. Niet alleen lek maar ook allerhande materiaalpech als vastgelopen (schijf)remmen.)
Raúl kende geen pech en wist zich bij de eerste dertig te handhaven, 28e. Jan vH werd met een ronde minder in de benen 32e.
Ook meedoen, ga naar: https://nlgravelseries.nl/
Foto’s van onze helden van de dag zijn op moment van schrijven nog niet gevonden – update volgt.
PS: Crossers als ze zijn hadden Pierre en Jan vanH hun setjes reservewielen in een zelfgecreëerde materiaalpost bij de finish gezet. Handig toch? Wat bleek later na lezing van de reglementen: in gravelraces mag dat helemaal niet!
