De tweede rit van de VJC kende donderdagavond een mooi en attractief koersverloop. Aan de meet mocht Joris van Nieuwkerk met een late uitval een mooie zege aan zijn palmares toevoegen.
Koersen in de VJC eigenlijk weet iedereen wat dat betekent: een uur en een beetje knallen en dat gebeurde op de winderige en nog frisse donderdagavond ook weer. Vooral een getergde Koos Jeroen Kers gooide meteen de knuppel in het hoenderhok en het peloton stond meerdere malen op scheuren. Na meerdere moves bleef er uiteindelijk een achttal voorop met daarachter een steeds in samenstelling wisselend pelotonnetje. In de kop zaten KJK, Michiel Mouris, Viego Tijssen, Joris van Nieuwkerk, Serge van de Putten, Alexander Evers, Samuel Gunnink en Pico de Jager. Vooraan werd weer aan de boom geschud waardoor eerst Pico (waarom lossen als je zo sterk bent? Maar Pico lijkt sowieso altijd een eigen koers te varen) en later Samuel, Alexander en Serge ook de rol losten. Uiteindelijk wisten de vier overgebleven kleppers dan toch de rest te dubbelen. Het peloton mocht afsprinten voor plek 5 (Alexander 5e, voor Auke Broex 6e, en Serge 7e). Daarna hadden de vijf hun handen vrij voor de finale. En het was Joris die met een fraai Markusje (wegrijden net voor de bel) een gat sloeg waarna de anderen te lang naar elkaar keken een zege mocht bijschrijven. KJK begint zijn benen te vinden en werd 2, vóór Viego en MM.
Volgende week vast weer zo’n mooi koersje; en wie er niet was: hier kan geen training tegenop!
Voorjaarscompetitie 2023 – WV de Amstel
