De laatste paar weken was de neutralisatie niet helemaal gelopen zoals bedoeld, dus werd het peloton voorafgaand aan de koers maar weer eens toegesproken. En dat hielp, zelden werd er zo beschaafd gestart.
Wat ook hielp was dat een aantal snelle renners ontbrak. En zonder die snelle mannen was de koers na de neutralisatie ook minder heftig dan we gewend zijn. Niet dat er niet werd aangevallen maar het peloton was te homogeen om die pogingen succesvol te laten zijn. Niemand kreeg meer dan 20 meter en niemand hield het langer dan een rondje vol. Kortom, het kwam op een sprint aan en zonder de namen die we meestal vooraan zien was het een verrassing wie als eerste door de laatste bocht zou komen. Uiteindelijk was Jan Hummelink de sterkste voor Jaap van der Grinten. Rick van Wieringen kwam net te laat om Coen Emmer van de derde plaats af te houden. Jaap van der Grinten en Jan Hummelink scoorden genoeg punten om te stijgen naar plaats 2 en 3 in het klassement.
