Voor de Masters was zondag 2 juli dé dag waar het moest gebeuren: rood – wit – blauw winnen. Dat lukte niet helemaal, maar Pierre Deen behaalde wel een mooie podiumplaats. Julian Vergouw liet zijn rood-wit-blauw stralen in de Acht van Bladel waar hij de tweede etappe won. En er waren nog meer mooie uitslagen. Tijd voor de nooit volledige weekend update.
NK Masters: Chaos om orde te scheppen?
De oude Grieken wisten al dat je chaos nodig hebt om orde te krijgen, of dat er in de ogenschijnlijke chaos ook orde is. Welnu, op dat principe leek het NK Masters deels ook gestoeld te zijn. De 30+ en 40+ reden hun recht toe-recht aan eigen en ordelijke wedstrijd, maar bij de 50-plussers had men bedacht dat de 50+ en 55+ samen zouden starten en daarna de 60+/65+ en 70+ in hetzelfde blok, maar dan een minuutje later en minder ronden. Op zich leek het mooie parcours in Aalten (u weet wel van het NK van 2010, daar dicht bij de Poolse grens: zie verslag onderaan) zich daar wel voor te lenen. Een mooi glooiend rondje van vier kilometer met een paar op-de-kant-stukken. Maar na anderhalf uur koers hadden de vijftigers toch allerlei groepen ingehaald en ook binnen de startvelden liep van alles door elkaar. Chaos die alleen maar tot orde kon leiden ná de finish als er een uitslag was.
In de 60-plus was de Amstel vertegenwoordigd door de Buis. Buisman is altijd kanshebber, maar raakte verdwaald toen zijn groep werd ingehaald door de kopgroep van de 50+. Geen podium dus.
In de 50+ waren Romke van de Weerdt en Serge van de Putten de vertegenwoordigers. Beiden maakten in de dinsdagavondcompetitie nog indruk, maar nadat vanuit het vertrek een groepje van vier sterke vijftigers meteen wegreed speelden ze allebei een cartouche uit die ze duidelijk daarna niet meer in handen hadden. Ze speelden geen grote rol van betekenis meer.
In de 55+ had De Amstel wat te verdedigen. Zo stonden de nummers 1 en 2 van het vorige NK aan de start (Caspar Hermans en Marcel Anthoons) en waren Pierre Deen en Auke Broex naar eigen zeggen in “rood-wit-blauw-vorm”; én ze hadden zelfs de avond van te voren al hun intrek genomen in de omgeving (Bocholt-Duitsland)).
Marcel zag de koers uitsluitend aan vanaf de staart van het peloton (ook knap, de hele tijd op het kantje) en speelde geen rol van betekenis. De renners Hermans, Broex en Deen lieten zich geregeld van voren zien, maar toen er een groepje van zes met vier 50+ en twee 55+ wegreden zaten ze er niet bij….het was al snel duidelijk dat alleen plek drie nog mogelijk was. Met nog een paar ronden te gaan trok Pierre de boel op een lint en reed weg met vier man in zijn wiel. Auke rook het gevaar en sloot even later na een mooie jump aan, en met drie 50+ en drie 55+ leek het duidelijk om top-5 te gaan. Maar doordat het rondebord inmiddels ook meewerkte aan de chaos was het niet duidelijk of ze nou wel of niet de bel kregen. In de laatste kilometer van de (wel/niet laatste) ronde koos Pierre voor de
zekerheid en demarreerde hij mooi aan aan de linkerkant van de weg. Op weg naar brons leek het. Maar pas toen werd de bel (weer) geluid en dat gold ook voor het sprintende groepje daar achter. Pierre wist gelukkig zijn ritme te behouden, terwijl daarachter weer van alles terugkwam in het een uithijgende groepje. Hoe dan ook: Pierre hield de laatste ronde knap stand en mocht terecht het podium op, terwijl alle andere Amstel-mannen daarachter binnen rolden. Zowel Pierre (ja ook hij) als Auke waren toch ietwat teleurgesteld. Er had nog iets meer in gezeten leek het.
Daarna reden de 40+ ers Peter Vermeulen en Raul Woudstra nog hun koers. Peter had vandaag de benen niet, maar reed de koers toch nog mooi uit. Raul (de nummer twee van Warmenhuizen vorige week) heeft zonder meer een goede vorm, maar heel veel energie verspillen in een achtervolging op een sterk drietal kostte hem uiteindelijk de kop. Leeggereden moest hij genoegen nemen met een plaatsje binnen de top-20. Uiteindelijk leverde alle chaos toch nog een ordelijke uitslag op:
40+: Raul Woudstra 16e ; Peter Vermeulen 33e:
50+: Serge van de Putten 15e ; Romke van de Weerdt 25e
55+: Pierre Deen 3e, Auke Broex 8e, Marcel Anthoons 15e, Caspar Hermans 17e
Julian laat zijn trui zien in Bladel
In de Acht van Bladel zijn de Amstel-Junioren elk jaar goed vertegenwoordigd in de enige 
Nederlandse UCI meerdaagse. In het verleden nog met (etappe)winnaars als Tom Pidcock en Geraint Thomas, en altijd een mooie talentenvijver. Julian Vergouw liet zijn nieuw verworven status gelden door de tweede etappe solo te winnen. Uiteindelijk werd hij vierde in het eindklassement net voor Viego Tijssen die vijfde werd (na o.a. een vierde plaats in de eerste etappe). De nieuwe ploegleiders combi mocht tevreden zijn met ook een tweede plaats in het ploegenklassement.
Andere uitslagen:
Het was een druk koersweekend met verschillende koersen her en der. In de mooie en winderige Omloop van Giessenburg stond er geen maat op Michiel Mouris. MM soleerde met ruime voorsprong naar zijn zoveelste zege. Bij de Dames werd Lisanne Heemskerk-Immerzeel 4e. een dag later in Gilze werd zij in een sterk veld 10e.
Heerlijk stukje weer om te lezen! @Redactie: