Als de deelnemers van de ACC naar het pittoreske Zwanenburg trekken, dan weten ze wat ze krijgen: overvliegende vliegtuigen en ….modder, veel modder. Maar dat is beide niet nieuw. De Amstel moest het deze dag met één schamele zege doen, namelijk van Niek Voogt die in een beklijvend gevecht Koos Jeroen Kers achter zich liet. Maar er werd verder wel geknokt zoals dat alleen in de cross kan.
Want ondanks de vele modderstroken, die in de loop van de dag van rijstroken inloopstroken veranderden was het wel weer echt koers met positiewisselingen, taktiek en grote verhalen na afloop, en daar gaat het om.
De Jeugd reed nog op een vrij fris en groen parcours en had nog geen idee van de zwaarte van het parcours. Marti Egberts pakte in de Jeugd A weer bloemen (3e) en deed goede zaken voor het klassement waarin hij nu bovenaan staat. In de C Jeugd/Dames en Nieuwelingen grote startvelden met veel Amstelrenners die elkaar fel bekampten. Vanaf de kant zagen we meerdere C-jongens dicht bij elkaar rijden en zelfs eentje gewoon de koers uitrijden op een lekke band. Geen bloemen deze keer. Nieuweling Phaeroun Chaillou kwam nog dicht bij het podium op plaats vier. Renéé van Hout maakte een klassieke fout door te vroeg te denken dat ze er al was. Zegezeker ging ze de laatste paar honderd meter in, maar liet het toen iets te veel vieren en zag plotseling Meis Poland van WV Noord Holland nog over zich heen komen….en ze werd tweede deze keer. Verbeterpuntje: altijd sprinten tot op de streep zegt ploegleider René Markus toch steeds? Tessa Sandberg werd 6e, Rosan Koper 7e en Ingeborg Kers 10e.
De Masters stonden daarna al weer te trappelen en zonder klassementsleider John Behrens (“Op vakantie tijdens de ACC? Onmogelijk!”) bood dat kansen voor anderen. In de hectische start waarin Auke Broex door een aflopende ketting bijna een aantal renners tackelde – het liep wonderbaarlijk goed af – schoof Coen Emmer slim naar voren en hij sloeg samen met Rorik Schouten een gaatje. Rondenlang reed Coen op kop, maar in de tweede helft van de koers reed Schouten toch bij hem weg. Coen mocht even dromen van zilver, maar in de finale kwam Pierre Deen van achteren en hij ging hem nog voorbij en pakte plek 2. Auke streed uiteindelijk nog lang om plek 4 maar moest genoegen nemen met plek 6. Coen staat nu wel eerste in de competitiestand!
Op het geheel uitgevreten parcours mochten toen nog de 45-minners van start. Lopen was inmiddels op een enkele strook sneller en het was zaak goed te timen. Koos Jeroen Kers en Niek Voogt namen ruime afstand van de rest en voerden een mooie strijd waarbij het definiëren van het begrip “gaatje” onderwerp van gesprek werd. Hoe dan ook een gaatje van een paar meter was zeker niet genoeg om van afscheiding te spreken en ze beleven bij elkaar. In de
laatste ronde maakte KJK een foutje en moest Niek uitwijken en werd hij letterlijk de verkeerde kant op gestuurd. Koos wachtte sportief en beiden vochten ze het uit in de zware strook naar de vijver. Daar sloeg Niek zijn slag en wist hij met enkele meters voorspong het laatste rechte eind op te draaien en te winnen. Niek liep drie weken geleden nog de marathon in New York, en heeft zijn fietsbenen weer gevonden. Koen Warnier werd 5e en lijkt nu ook de leiding in de stand te hebben genomen.
Mylaps staat hier.
Volgende week een klassiek ACC-parcours: dat van Olympia op Sloten.
