Naast de succesvolle NK’s Tijdrijden werd er afgelopen weekend, én het weekend daarvóór geknokt om de NK titels op de weg. Het zal weinigen ontgaan zijn. We zijn uiteraard altijd trots als daar Amstelrenners van voren rijden. Dylan Groenwegen pakte daarbij een prachtige tweede wegtitel uit zijn carrière. Een update van beide NK’s.
In Arnhem was het alsof de zomer eindelijk begonnen is: prachtig weer, heel veel publiek, mooie parkoersen en koersen. Voor de Beloften, Elite-Vrouwen en Elite-Mannen lag er een mooi parcours met éérst een aantal keren de Posbank-Emmapyramide-Omloop en daarna de glooiende finale rondes door Arnhem noord.
De mannen maakten het programma af met een spetterende koers, met daarin liefst vijf
renners van Amstel signatuur: Enzo Leijnse, Victor Broex, Owen Geleijn, Dylan Groenewegen en Niek Voogt streden mee. De 9 Posbank omlopen zorgden de eerste 130 km al voor een demarrage spektakel dat weinigen van dichtbij konden zien (alleen de beneden en op de Emmapyramide) stond publiek. Daarna trok het langzaam uitdunnende peloton naar Arnhem waar het tot in de laatste kilometer spannende bleef of er een sprint zou komen. En dat werd het; en het was Dylan die met een enorme voorsprong over de streep kwam. Altijd lekker als je in de Tour in de driekleur mag starten. Niet ver daar achter eindigde de sterke Niek Voogt (18e), hetgeen een zeer knappe prestatie is. Ook sterk reed Owen Geleijn (37e) en Enzo die nog even voorop reed (35e). Victor moest op de finale omlopen passen.
De Dameskoers werd min of meer gelijktijdig verreden en daar weerde met name Femke Markus en Amber Kraak zich goed, maar konden niet voorkomen dat er een grote groep wegreed die de prijzen verdeelde. Femke, Amber en Riejanne Markus streden dus niet mee voor de prijzen, net als Renée van Hout die onvoldoende hersteld was van haar val op het NK TT.
TT-kampioen Wessel Mouris was aangeduid als één van de favorieten bij de Beloften. Hij zat dan ook bij de beslissende slag van ca 30 man, en probeerde nog enige tijd de groep te vluchten, maar kon uiteindelijk niet meesprinten voor de prijzen. Hij werd 18e, net voor de sterk herintredende Jelle Boonstra. Julian Vergouw en Viego Tijssen bolden in het grote peloton over de meet.
De week ervoor was het het hele weekend te doen op de VAM-berg. De VAM-berg met haar steile klimmetjes, smalle wegen en wind en regen deed haar naam als scherprechter weer eer aan. In elke koers was het een slagveld. Een slagveld waarin de Amstelrenners niet altijd kwamen bovendrijven, deze keer. Soms door pech, soms door gewoon “de benen niet”. Toch waren er ook goede prestaties en werd er gestreden tot op de finish waar velen doorweekt een droog plekje zochten.
Elite-mannen-zc: Koos Jeroen Kers dnf
Junioren-Vrouwen: Jente Koops 4, Roxanne Takken 6e
Junior (m): Michiel Mouris 13e, DNF Fitz Potter, Samuel Gunnink, Maurits Buiter, Jesse de Otter, Fabio Valerio
Nieuwelinge-meisjes: Maxime Takken 12e
Nieuwelingen (m): DNF Quinten de Jong
Gestreden werd er ook door de ploegleiding van de Dames zc-ploeg. Wouter Spit en Arie Koops waren uiteindelijk de DS-en van diens (directeurs-sportifs). En Wouter maakte het volgende verslag van de dag vanuit de ploegleiders auto:
Het parcours: 3 klimmetjes op de VAM berg in een omloop van ruim 6 km. In totaal 15 ronden. De start was 20 minuten vertraagd doordat ambulance (om onduidelijke redenen) renster naar ziekenhuis moest vervoeren en daardoor geen Ambulance aanwezig was.
In 2e ronde had Puck Pinxt haar ketting eraf. Deze zat klem tussen het frame en kleine voorblad. Op het moment dat we met de ploegleidersauto aankwamen had ze hem er net zelf opgelegd en moest ze achtervolgen. Het lukte haar om einde van de ronde weer aan te sluiten. Erg netjes want ze had meer dan minuut stilgestaan.
Demi Könst moest helaas als eerste de rol echt lossen. Kwam nog met Puck in achtervolgend groepje maar moest die helaas laten gaan.
Na 4 ronden besloot Rosan Koper eens aan de boom te schudden op de klim. Helaas was de wind pal op kop op de klimmen dus wegkomen was moeilijk. Na een paar minuten was ze weer ingelopen.
De koers bleef gesloten terwijl de achterdeur wagenwijd openstond. Overal plukjes rensters en her en der een enkeling. Het lukte regelmatig om aan het einde van de omloop terug te keren in het peloton om er vervolgens bij de eerste beklimming weer af te waaien.
6 ronden voor het einde moest Myrthe Drogtrop het peloton laten gaan. Ze reed nog tijd in groepje van 6 en toen moesten we haar voorbij.
5 ronden voor het einde kreeg Anne van Berkel het bergop moeilijk en moest ze de rol lossen. Ze kwam nog 1x bijna terug maar kon helaas niet meer komen aansluiten.
Daarna 2 rustige rondes waarin het peloton (inmiddels 35-40 dames groot) vooral at en dronk.
2 ronden voor het einde ontplofte de koers. Er werd flink doorgereden op de 2e klim en peloton spatte in 5 groepen uiteen. Heleen Kibbelaar reed inmiddels met 2 andere dames op achterstand en ook Else Dekker en Puck hadden het zwaar. Ze kwamen in de laatse groep van peloton terecht en finishten daar ook.
Rosan Koper en Tirza Wisse (gastrenster van HRTC) als enigen nog op de voorposten in de laatste ronde.
Einduitslag:
Rosan 9e
Tirza 14e
Else 34e
Puck 35e
Heleen 37e
Rest helaas DNF
Foto’s:
https://adobe.ly/3KMXNox
