Toen uw verslaggever zondag om 9.15 uur de schuurdeur openmaakte om de racefiets te pakken begon het maar weer eens te regenen. En niet zo’n klein beetje ook. Normaal gesproken zou uw verslaggever de schuurdeur weer op slot draaien en op Buienradar gaan staren wanneer het weer droog zou gaan worden. Deze keer moest uw verslaggever echter om 10.00 uur op Sloten zijn om aldaar de Amsteljeugd aan te moedigen. Gelukkig hield het na 10 minuten al op met hard regenen en was het op Sloten zelfs droog.
De opkomst van Amstelrenners viel in vergelijking met de andere verenigingen tegen. Oké enkele meer ervaren renners zouden in Limburg rijden, maar bij een wedstrijd bij de buren mogen toch echt wel meer Amstelrenners meerijden, ook als het regent. Gelukkig was er niets mis met de kwaliteit van de Amstelrenners.
In categorie A was Enzo Leijnse gebrand op een goede uitslag nadat hij bij de vorige Interclubwedstrijd in de sprint opzij was geduwd. Na wat extra sprinttraining van pa Leijnze zou dit de grote dag worden voor Enzo. Bij de eindsprint kwam Enzo als eerste van het peloton in zicht. Reed hij niet te vroeg op kop? Alhoewel de nummer twee nog gevaarlijk dichtbij kwam wist Enzo als eerste zijn voorwiel over de streep te drukken. De eerste echte eerste plaats van Enzo was binnen. (zie foto links) Naar verluidt mogen pa en ma Leijnze de komende week naar Ikea om aldaar een vitrinekast te kopen voor de komende bekers van Enzo.
Bij categorie B reden Julia van Ravenswaay (net terug van het polsbreuk) en Daan Hoeks mee. Julia was de hele wedstrijd voorin het peloton te vinden. Daan hield zich iets rustiger, reed bij het ingaan van de laatste ronde zelfs achterin de groep, maar in de eindsprint werd hij fraai tweede. Julia werd zevende of achtste. Drie renners: twee bekers en twee bossen bloemen. Een mooi gemiddelde.
