Bij de start van de afsluitende koppelkoers over 75 ronden was de opdracht voor Max van de Water en Jim Lindenburg om hun 18 punten voorsprong op het koppel nummer 4 te verdedigen. De achterstand op de eerste 2 koppels – 2 hardrijdende Engelsen en het Nederlandse koppel met Nederlands Kampioen op de baan André Looij – was te groot om zich daar op te richten. Baanwielrennen is naast hard rijden ook tactisch rijden en goed rekenen. Er van uitgaande dat het Engelse koppel alle tussensprints zou winnen moesten Max en Jim in totaal 7 punten halen om hun voorsprong te behouden. In de eerste twee sprints haalde Jim in totaal 4 punten. In de derde sprint haalde Max 3 punten. Daarmee was halfkoers de buit al binnen. Met nog 2 sprints te gaan ontstond er een lastig koppelmoment waardoor er een gat ontstond met de 3 koppels waaronder de directe concurrenten die Max en Jim alleen nog konden inhalen door een ronde te pakken. Max zag het gevaar, gooide de turbo er op en reed het gat in no-time dicht. Ook in de laatste 2 sprints werden nog punten binnengehaald.
Ted en Job schoven op deze laatste dag nog op. Ze bleven in het peleton terwijl de koppels Dofferhof/van Reek (stond 7e), Schurwanz, van Berkenstein (9e) en Buning, van Iersel(6e) moesten lossen. In de laatste 15 rondes konden het koppel van Buning en het koppel van Schurwanz nog terugkomen in het peleton, maar Dofferhof/van Reek werd op een ronde gezet, waardoor Ted en Job 7e werden in de eindstand.
Prima gedaan mannen! Op naar het NK!!