De titel van dit verslag doet vermoeden dat het om een verslag gaat van een wedstrijd gereden in weer en wind en snijdende kou. Niets is echter minder waar. Waar kan er in de herfst/winter in Nederland nog lekker worden gereden: juist, op de wielerbaan. Terwijl de strijd der zinlozen dit weekend in de nietsbetekenende veldritcompetitie rondom Amsterdam werd voortgezet in kou, regen en hagel reed Max van de Water lekker zijn rondjes in een subtropische temperatuur van maar liefst 25 graden op de wielerbaan van Apeldoorn. Samen met 60 jeugdrenners en Nieuwelingen had GWC de Adelaar (waarvoor hulde) een driedaagse georganiseerd waarbij werd getraind op onder andere de teamsprint, ploegenachtervolging, kwalificatie 200 meter , keirin- en derny wedstrijden. Op vrijdagavond en zaterdag overdag werd flink getraind om deze baanonderdelen te leren of nog beter onder de knie te krijgen. Op zaterdagavond en zondagochtend konden de jeugdrenners en Nieuwelingen laten zien dat ze veel hadden opgestoken van de trainingen. Max reed de volgende onderdelen: scratch, derny, afvalkoers, sprint en teamsprint. De zaterdagavond was niet de avond van Max. Bij de scratch zat hij te pitten (te weinig slaap door het gesnurk van pa in het hotel?) en werd hij 4e. Bij de derny moest hij het doen met een gangmaker die niet harder durft te rijden dan 50km (3e). Na een goede nachtrust dankzij de inderhaast op zaterdag aangeschafte oordoppen verliep de zondag een stuk beter. 2e in de afvalkoers, 2e in de sprint en 1e in de teamsprint. Eindresultaat: 3e in het eindklassement. Het allerbelangrijkste van dit weekend was echter dat alle deelnemers werden gehuldigd met een bos bloemen, dat alle renners veel hebben geleerd en dat iedereen veel plezier met elkaar heeft gehad. Voor het volgend jaar zeker een aanrader voor alle jeugdrenners en Nieuwelingen van de Amstel die aan baanrennen doen.
Cooling down in Apeldoorn.
Reacties zijn gesloten.
