Vroeger las je bepaalde tijdschriften voor de interviews. Tegenwoordig – jaren ouder – bezoek je bepaalde eetgelegenheden voor de cultureel antropologische observatie. Wat is het geheim achter een broodje veel vlees, Franse frites (waarom Frans?), en een halve liter cola? Een goede eindnotering in de veldrit van Lieshout! De renner die zich er met ‘een koffie alstublieft’ van af maakte was weliswaar buiten de top twintig geëindigd, maar aanschouwde bij het nuttigen van het alleszins meevallende bakkie een minder verzorgde versie van Fleur Agema (Kamerlid PVV) en een groep alternatieve motorrijders voor wier lichaamsversiering een gemiddelde Papoea zich niet zou hoeven te schamen. Enfin, dat was ná de koers, in Burger King De Lucht langs de A2.
Daarvoor werd er serieus geracet op het vernieuwde – ja vernieuwde – rondje van Lieshout. Werd voor jaren gestart op een breed stuk grasland, dit keer zei de eigenaar daarvan: nee. Was daarbij ook nog het pad naar het bos in een fase van herprofilering, dan zat er voor de organisatie niets anders op dan de omloop om te gooien. Gestart werd op een hobbelig stuk weiland, daarna scherp rechts richting bos. In het bos een afwisseling van kleine heuveltje en lange rechte stukken. De zandpassage bij de materiaalpost, de trap en de heuvel waar gelopen moest worden waren in het parkoers gebleven. Daarna ging het rechtsaf om het oude startveld heen naar het asfalt van de finishstraat. Michael was goed weg op de brede startstrook, Marcel en Jan lieten zich in de aanloop naar de smalle eerste bocht wegdrukken. Kon Marcel daarna nog sterk naar voren rijden, Jan bleef hangen achter langzamere rijders die ineens heel hard bleken te rijden – inhalen werd een flinke opgave. Michael ging een keer hard onderuit, waarna hij zijn weg wat dizzy voortzette. Toch mooi 15de geworden. Marcel klom uiteindelijk op naar een 16de plaats. Jan intussen bezig aan een zinloos, maar conditioneel nuttig, tweegevecht voor een troostklassering, toch nog 23ste geworden.
Rest nog te melden dat de chauffeur van Jan – Pieter Heidema – naar eigen zeggen zijn beste koers van het seizoen reed: hij werd 18de. Na afloop bleef Jan’s fiets achter in de VW Tourain, en stapte Jan in de rode Italiaan van Marcel. Hun wederwaardigheden op de terugweg kent u. Nu maar hopen dat TNT Heidema maandag niet staakt.
Als ik dit zo lees stel ik vast dat dat crossen niet voor eenvoudige menschen is. Neemt niet weg dat ik uit de antropologische observaties ook nog wat gevolgtrekkingen had verwacht, gemiste kans; het blijft zo allemaal wat in het midden hangen.
Wel respect voor de wat dizzy Michael Breedt.