Het wegparkoers lag er verleidelijk maar – meestal – onbereikbaar bij tijdens de 1e editie van de oliebollencross. Door de ijsvorming waren de parkoersbouwers gedwongen het wegparkoers links (of rechts) te laten liggen: de weg werd slechts gebruikt om de renners via een ijsvrij gemaakte doorgang over te laten steken naar andere modderstroken. Het gevolg was een loodzwaar rondje waar je nergens even op adem kon komen. Ook technisch bood het parkoers veel uitdaging: door gebruik te maken van bomen, lint en paaltjes zaten er op verschillende plaatsen in het parkoers een aantal listige bochten. In de finishstraat bleek zelfs een ‘bos’ beschikbaar met een single track die hoge eisen stelde aan de stuurmans- en evenwichtskunst van de deelnemers en waarvan het laatste gedeelte sneller te voet afgelegd kon worden.
Bij de Jeugd stonden er 16 renners aan het vertrek verdeeld over twee categorieën. Bij de jongste categorie ging de zege naar Owen Geleijn (UWTC) vóór Julia van Ravenzwaaij en Leon Buijs (UWTC). Ook bij de oudste jeugd ging de zege naar een renner van UWTC: Bart de Veer. Hij liet Brendan Barendse (Ulysses) en Victor Broex achter zich. Na afloop lieten de jeugdrenners zich de oliebollen – gesponsord door oliebollenkraam Hugtenburg, met een 8+ in de bovenste regionen van de laatste AD oliebollentest – goed smaken.
Bij de ‘groten’ vertrokken 25 deelnemers verdeeld over drie categorieën: Dames/Nieuwelingen, 40-min en 40-plus. Bij de Dames/Nieuwelingen reed Max van de Water zijn handelswaar nog eens overtuigend ‘in the picture’ door het voorwiel van zijn Empella (54 cm, Shimano 105 en nog steeds te koop) als eerste over de finish te drukken.
De 40-min werd als snel beroofd van één van zijn topfavorieten toen Dirk van de Craats zijn tube van de velg reed en een halve ronde moest lopen voordat hij een nieuw wiel kon steken. De strijd om de overwinning werd nu een gevecht tussen ‘thuisrijders’ Michael Breedt en Marcel Witte, waarbij 40-plus-ontkenner Witte aan het langste eind trok. De derde plek was voor Guido de Koning (DTS).
Bij de 40-plus beantwoordde topfavoriet Gerard van Rijssel (RTV de Bollenstreek) geheel aan de verwachtingen door afgetekend te winnen vóór Jeroen van Hoeijen en Jan van Herwijnen.
De senioren lieten zich na afloop de glühwein goed smaken en waren zeer te spreken over het initiatief van Willard Gerritsen om op deze manier de oudejaarsviering op te vrolijken. Zelf het ontbreken van een warme douche werd laconiek opgevat. Alle uitslagen: klik.
Ik sta mijn onterecht verdiende 11e plaats graag af aan de echte nummer 11 Erik van Ravenswaay. Als ik ook een MTB had gehad had ik natuurlijk wel van Erik gewonnen.
Het is wel voor het laatst dat ik een crosser vertrouw
en ook die cross verhalen op de site.
Ik dacht een leuk wedstrijdje om het seizoen af te sluiten.
Het parcours lag er mooie bij nou ik heb nog nooit zo,n bagger bende mee gemaakt.
Met de Nessercross wordt je niet half zo vies.
En nog allemaal de beste wensen
Grt Rene Markus
Hoi René,
Ik was van plan mee te doen aan de Nessercross, maar nu ik hoor dat je daar niet vies wordt begin ik toch wel wat te twijfelen.
Alle lezers van de meest actuele wielersite een gezond en succesvol fietsjaar toegewenst.
Ronny
Mag ik met enige vertraging nog even melden dat ik erg genoten heb van de Oliebollencross langs jullie wegparcours? Toen ik aan kwam rijden en de jeugd op de lange modderstroken zag stoempen, dacht ik even pardoes het paradijs binnen te rijden. Helaas had de organisatie gemeend die rechte stroken te moeten compenseren met een duizelingwekkend gedraai en gekeer op de andere helft van het traject. Met als gevolg dat Muddy ronden lang jojode met zijn vertrouwde belager Rinus Cerfontain. In het eerste deel een gaatje slaan dat in het tweede deel door slangemens Rinus in een mum van tijd weer werd dichtgereden. Uiteindelijk moest Muddy zich zelfs gewonnen geven. Kleine smet op een geweldige wedstrijd. De oliebollen én de modder smaakten naar meer.