In het altijd warme (24 graden) Velodrome van Apeldoorn werd maar weer eens duidelijk dat De Amstel meer heeft met baanwielrennen dan met veldrijden. Wisten twee weken eerder de Amstelrenners Veldt, Heimans en Bos bij de grote jongens al het podium te halen bij het NK, waarvan Tim Veldt zelfs twee keer 1e, bij het landelijk baantoernooi voor jeugd en Nieuwelingen reden Ted Berger en Max van de Water zich ook in de prijzen. Ook Job Lutjens reed een verdienstelijk toernooi.
Er werden drie onderdelen verreden: een dernykoers, een keirinwedstrijd en een scratch.
Max mocht het spits afbijten. Bij de dernykoers is het belangrijk dat je een goede gangmaker hebt. De gangmaker van Max koos ervoor om in het begin van de wedstrijd wat afwachtend te rijden. Het voordeel is dat je tegen het eind van de koers nog reserves aan kan spreken, het nadeel is dat je die reserves ook nodig hebt om gat naar de koploper dicht te rijden. Dit laatste lukte twee ronden voor het einde. In plaats van er op en er over koos de gangmaker om te blijven hangen achter de nummer één. Hierdoor moest Max in de laatste ronde meer meters maken dan de koploper. Ondanks een tweede plaats in zijn heat was Max wel content met dernykoers. De gangmaker van Ted pakte het iets beter aan. Deze koos resoluut de koppositie en hield het tempo gecontroleerd hoog genoeg waardoor iedere aanvaller meer meters moet maken. In de finale was Job degene die de positie van Ted aanviel. Job koos echter iets te vroeg voor de aanval waardoor hij zich enigszins opblies. Hij wist echter wel de tweede plek te behouden achter Ted. Zowel voor Job als Ted was dit pas hun tweede serieuze dernywedstrijd. Het was opvallend hoe kort zij achter de derny wisten te rijden.
Max wist zijn keirinwedstrijd overtuigend te winnen. Ted werd knap tweede en Job ontdekte dat hij nog wat moet oefenen op de tactische elementen van de keirin.
Bij het ingaan van het laatste onderdeel waren er vier renners die aan kop stonden, waaronder Ted en Max. De scratch werd gereden met het complete deelnemersveld van 20 Nieuwelingen. Bij de scratch komt het niet alleen aan op sprintvermogen, maar ook op tactiek. Nadat een aantal vroege vluchters was teruggehaald ging in de finale eerst een medekoploper er vandoor. Max zag het gevaar en ging er achteraan. Nadat deze was teruggehaald zag Ted zijn kans schoon en zette volle bak in voor de eindsprint. Helaas wist een andere medekoploper van de Adelaar uit Apeldoorn er nog overheen te komen. Max werd derde. Dat was ook gelijk de einduitslag van het mini-omnium. Ted 2e en Max 3e. Job werd zeer verdienstelijk 7e. Als er een ploegenklassement zou zijn geweest dan was de Amstel als 1e geëindigd. Dat Max behoorlijk uit de voeten kan op de baan was al bekend. Ted Berger ontwikkeld zich echter ook steeds meer tot een complete baanrenner die het tactische spel op de baan steeds beter door krijgt. De trainingsarbeid van Ted op het Velodrome van Sloten en het spinnen bij Axel Koenders begint zijn vruchten duidelijk af te werpen.
Bij de jeugd reed Michael den Toom mee in categorie 7. Voor Michael was het de eerste keer dat hij op een 250 meter baan reed. Ten opzichte van de 200 meter baan in Sloten moet je vooral in de bochten harder werken. Michael reed een dernywedstrijd, een keirin en een afvalkoers. In zijn tweede dernywedstrijd was goed te zien dat Michael dichter op de derny kon rijden dan de eerste keer. Door een fout van de jury werd hij bij de afvalkoers als eerste afvaller aangewezen. Bij de keirin wist hij twee tegenstanders achter zich te houden. Voor Michael was het vooral een zeer leerzame wedstrijd.
Pfff, laten we concluderen dat de familie Van de Water niet uit het juiste veldrijhout is gesneden en meer heeft met baanwielrennen. Dat is het enige controleerbare feit; het verhaal hierboven bestaat uit vage insinuaties, verdachtmakingen en verregaande simplificatie.
Het was in “Gestel” trouwens ook heerlijk warm: eindelijk weer eens korte broek, korte mouwen en vingerloze handschoenen.
Hoi Jeroen,
Het kost mij wel enige moeite, maar vooruit dan maar: knap gedaan die 5e plek op het NK, misschien was je met een snelpak met lange mouwen wel op het podium gekomen. Volgend jaar mag je die van Max wel lenen.
Zucht, je begrijp niet veel van wielrennen: een 5e plaats is geen reden voor een felicitatie. Ik heb er het maximale uitgehaald; meer niet.
maar goed dat je geen 4e bent geworden, dat is helemaal lullig.