Ondanks dat uw trouwe verslaggever dit weekend niet op Sloten aanwezig was heeft hij toch een verslag in elkaar weten te draaien. De bronnen van dit verslag zijn, zoals dat een goed journalist betaamt, geheim. De spits werd zaterdag afgebeten door de Nieuwelingen. Verheugend was dat er twee Nieuweling-meiden aan het front verschenen. Titia van Kesteren en Julia Evers reden goed mee. Julia kon het als 2e jaars beter volhouden. Als deze meiden na dit debuut meer wedstrijden gaan rijden gaat het vanzelf beter. Bij de Nieuwelingen jongens stonden er vijf Amstelrenners aan de start. Voor Victor Veys was het een bijzondere wedstrijd. Victor is pas halverwege categorie 7 gaan fietsen. Afgelopen winter kon hij door een hardnekkige knieblessure nauwelijks trainen, maar Victor beschikt echter over de meest essentiële eigenschap voor een wielrenner, namelijk doorzettingsvermogen. Victor reed op zijn nieuwe fiets van Megalos een mooie wedstrijd en wist in de massasprint (ontsnappen er wel eens renners op Sloten?) goed in de groep te eindigen, zelfs vóór meer ervaren renners. Bart-Jan de Vink, lid van de Amstel, maar tijdelijk rijdend op een licentie van een mosselclub in Zeeland werd 3e. Bij de Junior-meiden eindigde Nike Beckeringh en Riejanne Markus als 4e en 5e.
De Masterscategorie vormde zaterdag weer de grootste groep en ook De Amstel liet zich daarbij niet onbetuigd. Voor een aantal de openingskoers van het seizoen en met het gebrek aan wind een makkie ín het peloton, maar des te lastiger om vooruit te rijden.
De enorme groep van 120 man werd meteen in gang getrokken door René Markus die aanvallende bedoelingen had. Hij kreeg de reus Michael Ruska (WV Volendam) mee en de vaart zat er meteen in. In het peloton was veel weerstand en na de terugkeer van het peloton gingen steeds meerdere keren Amstelrenners mee met de vele aanvallen. Zo reden Ton van ´t Schip en Auke Broex even vooruit met Frans van der Does (UWTC), maar ook Pierre Deen op zijn ferrarirode ros zat in een aanval. Halfkoers waren het opnieuw Markus en Ruska die ten aanval trokken, maar te weinig hulp kregen in de kopgroep van zes die ontstond. In het peloton moest even heel hard gekoerst worden waarbij Marcel Witte op indrukwekkende wijze het gat dichtte. In de kopgroep werd even omgekeken waardoor een valpartij ontstond en Ruska met een enorme klap op de grond terecht kwam en zijn sleutelbeen brak. René gaf echter niet op en fluisterde Auke toe: “blijven proberen!”. Met nog 10 km te gaan reden beide trainers nog een keer weg en na aansluiting van drie anderen gingen ze met 20 seconden voorsprong de laatste ronde in. Twee man in de kopgroep van vijf: kansen te over, en ze zouden de lessen die ze in de training geven toch wel in de praktijk brengen? Desondanks zou het in de laatste ronde misgaan.
René had te veel gas gegeven en kwam in problemen; de andere koplopers keken ondertussen te veel naar elkaar, terwijl het peloton op een lint getrokken werd en snel naderde. Dat was niet slim, want in de laatste rechte lijn werd de kopgroep daardoor nog overstoken door de eersten van het peloton. Alleen koploper Ton van Eijk bleef het peloton nipt voor en Auke finishte (als 2e van de oorspronkelijke kopgroep) als zesde. Marcel Witte spurtte naar een mooie 4e plaats, maar was daarmee niet tevreden. Verder nog in de top 10: Nico Kingma(7), Ton van t Schip (8) en Coen Emmer (10e). Gemist podium dus en de top-10 renners keken wel een beetje beteuterd toen er ook geen enkel envelopje voor hen klaar lag na afloop.
Op zondag reden de Junioren. Hessel Bokhorst reed tot op heden geen geweldige uitslagen, maar met een 2e plek sleepte hij dit weekend wel de enige podiumplek voor De Amstel binnen. De vorm komt er blijkbaar aan. Bertrand Hartemink werd 6e en Roel Mouris 8e. Riejanne Markus besloot om zondag mee te rijden met de elite vrouwen en werd keurig 5e.
De conclusie: in de breedte scoren we goed. Nu nog in de lengte. Aanstaand weekend nieuwe kansen op zondag in ons eigen Kampioenschap van Amstelland.
