De 5e rit van de voorjaarscompetitie kwam pas na een half uur echt op gang door het luiden van de bel voor het drierondenklassement; tot die tijd waren er wel wat vluchtpogingen geweest, maar dat waren slechts speldenprikken die niet ver reikten. De bel van het drierondenklassement werkte als een rode lap op een stier en het peloton werd in een drieronden durende sprint flink uit elkaar gescheurd en het aantal gelosten/afstappers bereikte een voorlopig hoogtepunt.
Na het drierondenklassement (winst Koos Jeroen Kers, vóór Levi Heimans en Derk Abel Beckeringh) was de geest uit de fles en was het vooral de drager van de Mégalos-leiderstrui – Dylan Groenewegen – die telkens opnieuw ten aanval trok met steeds wissellende medevluchters. Keer op keer moest het peloton alle zeilen bij zetten om de ontketende Dylan en zijn medevluchters weer tot de orde te roepen. Toen de zoveelste vluchtpoging was geneutraliseerd was het de beurt aan de Nieuwelingen af te sprinten. Het peloton maakte van de gelegenheid gebruik even op adem te komen en gaf de Nieuwelingen alle ruimte om in een onderlinge sprint de dagzege te betwisten. Hierin toonde Paul Raaij zich de snelste, vóór Bart Jan de Vink en Max van de Water.
Nadat de Nieuwelingen uit koers waren pakte Dylan de draad weer op met zijn demarrages en in de finale kwam een supertrio aan de leiding bestaande uit Dylan – natuurlijk – , Levi Heimans en Derk Abel Beckeringh. Het peloton trok alle registers open om de vluchters weer in te rekenen, werd daarbij helemaal uit elkaar getrokken, smolt weer samen, spatte weer uiteen, maar tot bij de vluchters kwam men niet. De winst ging verdiend naar Dylan, vóór DAB en Levi. Hierdoor zit de Mégalos-leiderstrui voorlopig stevig om de schouders van Dylan. De stand na de 5e rit: klik.
Volgende week donderdag – 5 mei – is er geen rit van de VJC. De 6e rit is donderdag 12 mei.
Een weekje geen draaimolen en G krachten, heerlijk!