Afgelopen weekend werden er door de Elite van De Amstel enkele wedstrijden verreden. In veel wedstrijden was men echter niet zo succesvol als afgelopen weken. Van Overijssel, de Kempen en de dorpenomloop Assen keerde men terug zonder mooie resultaten. In de clubcompetitie wedstrijd van zaterdag, de ronde van de Kerspelen, en het criterium van ’t Zand op zondag waren ze wel dichtbij succes.
Zaterdag werd er 180 kilometer afgelegd, waarbij Lars van de Vall zich de eerste 140 kilometer vrijwel constant in de twee kopgroepen van de dag bevond. Bij zijn eerste vluchtpoging had hij twee metgezellen, bij zijn tweede poging kreeg hij meer steun en telde de kopgroep vijf man. Helaas voor Lars en Team Amsterdam bleken zijn pogingen enkel mooi voor de attractiviteit van de koers. Daarnaast gaf het de andere Team Amsterdammers de mogelijkheid zich weg te stoppen, waarvan Koos Jeroen Kers het meest profiteerde met een aanval op 25 kilometer van het einde. Hij nam het ‘aanvalstokje’ meer dan waardig over en belande in de definitieve kopgroep van negen. En wanneer Koos in een kopgroep van negen zit zijn de kansen op minimaal een podiumplek bijna 100 procent. Een leegloper bepaalde echter anders. Op zeven kilometer van de finish, bij het ingaan van de laatste ronde merkte Koos dat er aanzienlijk minder lucht in zijn voorwiel zat dan gewenst. Door de geringe voorsprong op de achtervolgende groep en het rap naderen van de finish zat een wielwissel er echter niet meer in. Door dit ongemak kon hij niet mee met de versnelling van een drietal renners uit de kopgroep en eindigde hij enkele seconden na winnaar Tino Haakman op een teleurstellende achtste plaats. Ook Derk, Lars en Dennis bevonden zich onder de zestig uitrijders. Hun grote groep die circa drie minuten na Koos over de finish kwam deed echter niet meer mee voor de belangrijkste ereplaatsen.
Zondag werd er door maar liefst zes Amstel Elite’s gekoerst in ‘t Zand. Dit zorgde ervoor dat vooraf gespeculeerd werd op een podiumplaats die binnen handbereik moest liggen. Toen na twintig kilometers koers alleen Koos in de kopgroep zat, waarin hij vergezeld werd door zes andere criteriumspecialisten, besloten de andere Amstelrenners dit gat te dichten. Vooral Lars leverde een grootse bijdrage aan het terughalen van de kopgroep, waarbij hij met name op steun van de Amstelrenners (Derk Abel Beckeringh, Dennis Leliveld en Levi Heimans) moest rekenen aangezien een groot deel van de groep het lastig had op dit zware rondje.
Na een lange achtervolging werd het gat met de zeven vluchters toch nog gedicht, wat voor Levi direct een teken was om voor de aanval te kiezen. Een nieuwe kopgroep van zeven was het gevolg. In de achtervolgende groep waren het Wouter Wippert en Lars die het tempo probeerden op te voeren om de acht terug te halen. In eerste instantie was het Dennis die hen vergezelde in een poging het gat te dichten. Toen deze poging strandde stokte het tempo eventjes waardoor de kopgroep weer uit kon lopen naar een dertigtal seconden. Aangezien de finish steeds dichter bij kwam besloten Wippert en Lars nog een laatste alles of niets poging te wagen. Gelukkig wist ook Koos even later het gat met deze twee achtervolgers te dichten (met een niet overnemende Niek Hooghiemster als extra ballast) waardoor er voldoende krachten bijeen waren om het gat met de kopgroep alsnog te dichten. Dat dit niet zonder gevolgen was voor het podium zou enkele kilometers later blijken. In de laatste rondes hield Lars het tempo hoog en trok Levi met mooie fietskoeriertechnieken de sprint voor Koos aan. Helaas werd Koos nipt geklopt door de eveneens zeer rappe Wouter Wippert waardoor het Amsteltrio net niet beloond werd voor hun inspanningen. (Al zal de Kassarubriek hier een ander oordeel over vellen).
