De omvangrijke groep Masters 40+ en 50+ van De Amstel was op bijna volle sterkte uitgerukt voor de districtskampioenschappen op het industrieterrein Beverkoog in Alkmaar, ‘bijna’, want één man ontbrak: Jan Buisman was uit voorzorg naar Italië gestuurd en dat was maar goed ook, want het parkoers bleek van zichzelf al gevaarlijk genoeg.
Dat werd bij aankomst nog eens bevestigd toen aan de net uitgefietste Roel Mouris de weg naar de permanence werd gevraagd: die meldde diverse valpartijen bij de Junioren, sommige renners gleden ‘zomaar’ op het rechte eind onderuit na een druilerig regenbuitje. De tot dan toe opperbeste stemming in het met zes Masters gevulde Broex-busje liep hierdoor een eerste deukje op.
Het parkoers door het industriegebied bezit zeker potentie voor een mooie koers en het is vele malen selectiever dan de Sloten, DTS of Spaarwoude waar het DK de afgelopen jaren plaatsvond, dus dat druilerige regentje was niet nodig geweest als extra scherprechter. De speaker bracht voor de start het moreel van sommige renners nog een slag toe door te waarschuwen voor de rode fietsstroken; die waren glad. Daar kon je dus rekening mee houden, maar ook het ‘normale’ asfalt bleek op onverwachte plaatsen glad. Dat resulteerde bij het ingaan van de tweede ronde in een valpartij voorin het peloton en dat leidde tot de geboorte van een kopgroep van 12 man (tien 40-plussers en twee 50-plussers) met daarbij drie man van De Amstel: Pim Bonstra, Auke Broex en Willard Gerritsen, allen 40+. Broex werd natuurlijk verwacht in de kopgroep, Bonstra in principe ook, ware het niet dat hij sinds een week veel hinder ondervindt van zijn ribben als gevolg van een valpartij nà een koers. Willard was een beetje een verrassing, hoewel hij afgelopen week verkondigd had dat hij voelde dat de vorm eraan zat te komen.
De kopgroep liet zich het geboden buitenkansje niet ontnemen en goed samenwerkend liep de voorsprong al snel op tot bijna een minuut, zodat halfkoers de samenwerking tijdelijk gestaakt kon worden om door middel van demarrages de kopgroep te decimeren. Dit kostte uiteindelijk slechts één man de kop en de elf hervatten na enkele ronden oorlogvoeren de samenwerking.
Uit het steeds verder uitdunnende peloton maakte zich in de tweede helft van de koers nog een vijftal los met daarbij een kersverse 50-plusser van De Amstel, Nico Kingma. Dit vijftal kwam nog tot op 20 seconden van de koplopers, maar daar bleef het bij. Wel leverde dit Kingma de 3e plek op achter de twee 50-plussers uit de kopgroep.
In de kopgroep wisten de Amstelrenners de bovental situatie niet optimaal te benutten, wel zaten ze strak in elkaars wiel op de streep: Broex 4, Bonstra 5 en Gerritsen 6. Ook 40-plussers Van Herwijnen en Deen haalden de uitslag, evenals 50-plusser Lindeboom.
P.S. Bonstra werd bij thuiskomst door zijn chirurg gebeld: er was toch geconstateerd dat er twee ribben gebroken waren… en als hij kortademig was, dan moest hij vooral bellen…. “Ja dokter, dat zal ik doen”.
