Als er iets op de dinsdagavond lastig is, is het wel ontsnappen uit het peloton. Ongeorganiseerd als we zijn heb je nooit ploeggenoten die het tempo in het peloton drukken en aan je sparen voor de eindsprint doen we ook pas in de laatste twee ronden, dus iedereen gaat altijd vol overgave achter een ontsnapte renner aan. Maar datzelfde enthousiasme (of gebrek aan koersinzicht) is ook een goede reden om als je nog wat over hebt het een keertje te proberen. Vandaag was Nico Bakker niet van plan rustig zijn rondjes te rijden in het peloton. In het begin van de wedstrijd pakte hij al een keer solo een heel recht eind voorsprong, maar hij moest zich uiteindelijk toch weer laten inrekenen door het peloton. Maar daar moest het peloton wel hard voor werken. Ook daarna bleef het tempo zo hoog dat er halverwege een breuk ontstond. Nico was inmiddels al weer op krachten gekomen en besloot een tweede poging te wagen. Dit keer had het uitgedunde en ook al behoorlijk uitgewoonde peloton geen antwoord waardoor Nico al snel uit het zicht verdween en solo als eerste over de finish kwam, een fraaie prestatie. Het peloton mocht de rest van de punten verdelen; Willem van Heerdt werd tweede voor Ton van ‘t Schip, John Tromp en Patrick Molenaars. De stand: klik.
Volgende week de laatste kans om je seizoen te bekronen met een klinkende prestatie. Lukt dat niet, dan mag je je vergetelheid zoeken in de afsluitende borrel dus lampjes mee!
Waar het mos als kool groeit op hun eigen parcours, slaan de nummers 1 en 2 van De Adelaar toe in Amstelveen.
Wat betreft de opmerking tussen haken: Nico houdt van stevig doorfietsen.