Op de herfstachtige zondagmiddag werd de Ronde van Uithoorn verreden. Een mooi parcours door het centrum, langs terrasjes, met start en finish aan de Amstel en meerdere categorieën op het programma. Helaas waren de weergoden de organisatie slecht gezind: slagregens en een enkele klap onweer teisterden publiek en renners bij tijd en wijle. Daarnaast zakte de temperatuur soms tot tien graden waardoor veel renners soms bibberend van hun fiets stapten.
Het was ook opvallend dat er vrij kleine startvelden waren: veel renners zagen het niet zitten en bleven binnen en er was ook concurrentie van andere rondes in de regio. Dat er van De Amstel met zijn vele Sportklasse- en Amateurrenners ook maar zo weinig renners aan de échte koersen zoals deze, meedoen is jammer. Bij de Sportklasse (“de kelder van het wielrennen” volgens een collega-website) waren er wel Amstelrenners die net na een bui van start gingen en zowaar enige tijd op een opdrogend parcours konden rijden. Brian Burggraaff maakte er met zijn 26e zege een SM – kelder van en mag gerust een etage hoger gaan fietsen: hij reed meteen weg en alleen de Nederlands kampioen bij de Masters, René Schuitemaker, kon er nog naar toe springen en verder in het wiel hangen. De Amstelequipe kwam te voorzichtig op gang waardoor mannen als Edwin Commandeur, Willard Gerritsen en Auke Broex zich pas lieten zien toen het te laat was. Auke reed nog wel weg met een groepje en werd vierde. Edwin 7e en in het peloton werd thuisrijder Willard 12e, voor René Markus als 13e en de jarige Jan van Herwijnen 16e. René reed overigens de hele koers áchter het peloton, maar had van zijn dochters de uitdrukkelijke opdracht gekregen om niet af te stappen. Met behulp van BB kwam hij uiteindelijk weer in de groep en kon zo toch nog een prijsje pakken. Opdracht volbracht.
De Nieuwelingen hadden alleen Marc Veldt in de gelederen die al gauw rillend van de fiets stapte. Zij kregen de volle laag aan regen en ander ongemak te verwerken en dat leidde tot een compleet uiteengeslagen veld. De slotkoers van de Amateurs en de Junioren kende ook zo’ n slagveld: een klein peloton waarin een aantal mannen snel de douches opzocht. Ten onrechte want later begon de zon mooi te schijnen. Richard Louman wist zich wel goed te handhaven en werd vierde. Roel Mouris hield ook stand en werd negende. Het zat de goede organisatie met het mooie parcours niet mee dit jaar: de terrasjes bleven leeg deze dag.
Auke werd je deze keer weer door een erkend kwakker en smijter van het podium gehouden?
Hoezo afstappen. 5 km verderop in dezelfde regenbuien heb ik tijdens het jeugdtoernooi van de Amstel geen enkele renner af zien stappen en ging iedereen gewoon van start.
Das logisch: die Jeugdrenners durven niet af te stappen. Dan zijn ze namelijk minimaal hun BB een week kwijt, publiekelijk wordt ze verteld wat een slapjanussen ze zijn en ze moeten zonder eten naar bed. In ‘de kelder van het wielrennen’ rijden alleen maar bevrijde slaven rond: die kunnen afstappen als ze daar zin in hebben.
Het plichtsbesef van de jonge honden is nog groter dan je denkt. terwijl voor categorie 7 met de jury was geregeld dat de verzetcontrole zou worden geschrapt vanwege de regen, kwamen de renners uit zichzelf uit het clubhuis en stelden ze zich keurig op in de regen.