Een zevental Amstelrenners melde zich aan het vertrek van de ‘Nacht van Woerden’ voor de koers bij de Amateurs en hoewel de speaker maar bleef beweren dat het droog zou worden, bleef de regen gestadig neerdalen en veranderde het parcours in een glijbaan.
Doordat een Masterswedstrijd op het programma ontbrak moest er noodgedwongen massaal ‘ontkend’ worden om de enige echte Amateur (Jort de Boer) wat ondersteuning te bieden. Het zestal ontkenners dat hem terzijde stond werd gevormd door Willard Gerritsen, Jeroen van Hoeijen, Jan van Herwijnen, Bert Jan Hamer, Brendan Divall en Pierre Deen.
Jort – Amateur mèt punten en schoonfamilie in de organisatie – had de beste startpositie in het immense startveld (zo’n 80 vertrekkers) en buitte die goed uit: mooie overwinning!
Gerritsen, Van Hoeijen, Van Herwijnen en Hamer stonden bij elkaar in het middenveld en Divall en Deen in het achterveld. Renner Gerritsen leverde een opmerkelijke prestatie. Vanuit het middenveld reed hij als een streep naar de kopgroep toe! Dit werd – eerlijk is eerlijk – enigszins vergemakkelijkt doordat hij de koplopers tegemoet reed nadat hij door het lint was gegaan en zich spookrijdend op het parcours bevond. Maar toch: sterk nummer, tactisch gereden. Het was verder niet Willards avond, want bij een wanhoopspoging concurrent Van Hoeijen te verschalken forceerde hij zich zodanig dat zijn ketting brak: DNF.
Van Hoeijen en Van Herwijnen raakte hierna verzeild in een titanengevecht om de tweede plek, een strijd die door Van Hoeijen in de laatste ronde in zijn voordeel werd beslist. Bert Jan Hamer werd knap 4e, Brendan 5e en Pierre 6e, met een eervolle vermelding voor 5(vijf) potsierlijke uitglijders.
Na afloop werd door iedereen behalve Jort (die moest iets studentikoos doen) de plaatselijke Chinees bezocht en daar was de keus snel gemaakt: “Doet u maar tweemaal combinatiegerecht V, eenmaal combinatiegerecht Z, eenmaal combinatiegerecht B, eenmaal combinatiegerecht D en eenmaal combinatiegerecht A”. Bert Jan was overigens de enige die op kosten van de sponsor at.
Na al het glij- en glibberwerk van de Amstel Amateurs/Masters konden de echte renners van de internationale mannenkoers en dameskoers het parcours uitproberen. Als 8e Amstelrenner verkende Yvette Broex in het spoor van de profs het parcours. Achter Gerben de Knegt verkende zij de gevreesde “schuine passage” langs het water, waarmee renner Deen zo’n probleem had. Toen Gerben maar ternauwernood op de kant kon blijven twijfelde Yvette niet en sommeerde zij de mensen langs de kant om het parcours iets te verleggen: het moet wel leuk blijven immers. Gedwee volgden de overigens creatieve parcoursbouwers haar bevel, tot teleurstelling van enkele ramptoeristen die zich juist dáár hadden opgesteld.
Je bent 14 jaar en je schrijft je in via knwu.nl en daar sta je dan in de Nacht van Woerden. Yvette hoefde geen rekening te houden met het verbod om niet tegen Amstelrenners te rijden: zij was de enige van de club, maar had wel de indruk dat de mannen dat in de wind sloegen.
Om 20.45 uur stelde Yvette zich dan ook op voor de start van een echte UCI koers tussen o.a. oud-wereldkampioenen Daphny van den Brand en Hanka Kupfernagel (die stonden wel helemaal vooraan, Yvette achteraan, maar goed). De 41-koppige damesgroep werd de Nacht in gestuurd, begeleid door veel kermisgeweld en de aanmoedigingen van een paar duizend man (gratis) chips-etend publiek. Een mooie ervaring natuurlijk. De coach/vader/begeleider die bij gebrek aan een reservefiets maar met een paar wielen in de pits stond (de trainer kwam persoonlijk met de bami nog tussen de tanden de bandenspanning aanpassen) zag Yvette prima haar best doen. Na een fanatieke start rukte ze in de derde ronde even een paar plaatsen op, maar die moest ze na een uitglijder of twee weer prijsgeven, en ook de snelheid op de balkjes liet nog wat te wensen over. Ze lag dan ook 36e toen de UCI- commissaris haar met een aantal anderen uit koers haalde toen de koplopers hen dreigden te dubbelen. Dat er dan een officiële uitslag uitrolt waarin zij op de 31e plaats staat is een beetje vreemd. Gevraagd naar haar ervaring zei Yvette: “Dit was dus echt héél erg leuk!”. Daar kan geen Chinees combinatiegerecht tegenop.
Aanstaande zaterdag verzamelen de mannen van en Yvette zich in Dordrecht voor de districtskampioenschappen Veldrijden Noord- en Zuid-Holland. Ze krijgen daar versterking van Marcel Witte (Amateurs), Auke Broex en Jeroen Verhoeven (Masters), Gijs Jorna (Nieuwelingen), Ewoud Hartemink (Junioren) en Bertrand Hartemink (Belofte). Getalsmatig in ieder geval een sterke vertegenwoordiging.
Moeten we zo langzamerhand niet een thema avond hoe onderhoud ik mijn veldritfiets organiseren.
Ik mis de 8e Amstel ren(st)er Yvette Broex in het verslag. Ik zie in de uitslag dat ze 31e is geworden in een internationaal veld. Dat moet toch wel een mooi verhaal zijn om met de wereldtop zo’n wedstrijd te rijden.
Ik denk dat de uitslag van de damesrit na de dead-line binnen in gekomen bij de redactie.
Daar zal dus nog wel wat over verschijnen door een verslaggever ter plaatse.
Mijn uitglijders waren niet potsierlijk. Twee ervan waren bijvoorbeeld op het schuine stuk langs het water en waren eigenlijk slidings. Ik ben niet over de kop gegaan, niet om mijn as gedraaid en niet na het opstappen in tegengestelde richting gaan rijden. Ook ben ik niet gewond geraakt noch heb ik mijn fiets beschadigd. Ik ben ook niet in het water gevallen (maar dat was gewoon geluk).
Het kwam trouwens omdat ik mijn banden niet op 1,85 bar had staan.
@Pierre: nee en je was ook geen 6e, maar daar hoor ik je niet over…
Na al die zielige verhalen over materiaalpech, slecht weer en gladde parcoursen is Max weer zo enthoudiast geworden over het geploeter en gestuntel in het veld dat hij zijn Empella uit de mottenballen haalt en zaterdag lekker ruim een half uurtje van de natuur in Dordrecht gaat genieten.