Jan fluit, Jeroen kampioen

De voortekenen waren slecht voor de veldrijders van WTC De Amstel: windstil, een waterig zonnetje, een droog parcours en een temperatuur van 16 graden. Bij het verkennen van het parcours van de Districtskampioenschappen veldrijden Noord- en Zuid-Holland in Dordrecht bleek het gras nog net niet dor te zijn en warm rijden hoefde dan ook niet. Daarnaast had een aantal renners van WTC De Amstel het reglementenboek van de KNWU niet goed gelezen en bleek dat zij niet mochten bijschrijven. Gelukkig bleek de jury uit het goede hout gesneden en streek zij over het hart toen bleek dat de renners na het verstrijken van de officiële termijnen nog hun uiterste best hadden gedaan om hun deelname te kunnen verzekeren.

Amateurs/ Sportklasse
De sponsor was ook niet blij: bij de Amateurs ontbrak gedoodverfd winnaar Michael Breedt die voor een goed doel in Kenia aan het koersen is en daarnaast schitterden de masters- in-ontkenning Marcel Witte en Jan van Herwijnen door afwezigheid. De eerste waarschijnlijk door zijn stramme ribben en Jan van Herwijnen bleek uiteindelijk onder druk van zijn fans te zijn gezwicht en te hebben gekozen voor de categorie Master 40+!  Ja, het is nu definitief, Jan van Herwijnen is Master.

WTC De Amstel moest het daarom doen met Jort. Jort wie? Jort de Boer. Maar dat bleek helemaal geen slechte keuze. Deze voor enkelen nog onbekende Amstelrenner reed zich op een opvallende manier in de kijker door de 6e plaats op te eisen. En dan te bedenken dat hij hij een jaar geleden nog niet eens een cyclocrossfiets van dichtbij had gezien! Dat belooft wat voor het NK!

Masters 40+
Bij de Masters 40+ stond een paar titelkandidaten van De Amstel aan de start. Met op de eerste startrij Jan van Herwijnen, die in de Amsterdamse crosscompetie al een sterke indruk had achtergelaten door de BBB op een minuut te rijden en Auke Broex (vader van Yvette), de immer strijdlustige veldrijder mèt bidon. Op de achterste startrij stonden Jeroen Verhoeven en Pierre Deen die daarom dus, zoals de wetten van het cyclocross schrijven, kansloos waren voor een goede klassering. En Willard kan de komende drie maanden niet trainen dus die deed niet mee, maar dat is logisch.

Na het startschot schoot Jan van Herwijnen als een pijl weg en ging in tweede positie af op de eerste bocht waar het parcours zich verengde. Maar zoals de voortekenen al hadden aangegeven, lag het noodlot op de loer. Door de hoge temperatuur was de kit waarmee Jan zijn tubes op de velg had gelijmd gaan smelten, met fatale gevolgen: de tube liep er af. Wel wist hij in enkele seconden de band weer terug te leggen maar naar de overwinning kon hij fluiten. Nadat hij later ook nog onzacht in aanraking kwam met een boom, waren zijn kansen helemaal verkeken. Hij reed de wedstrijd nog uit maar kwam later binnen dan de om de 9e en 11e plaats strijdende Jeroen Verhoeven en Pierre Deen. Jeroen V dus geen kampioen.  Auke eindigde op een teleurstellende 6e plaats, maar hij rijdt bijvoorbeeld volgende week drie schaatsmarathons dus gaat nog wel een keer iets winnen deze winter. (Dat kan dus ook nog met crossen zijn, of baanwielrennen en anders wel een wintertriathlon of met tafeltennissen).

Masters 50+
Met de voorschrijdende vergrijzing neemt ook het niveau en omvang van de Master 50+ hand over hand toe en gaan er inmiddels stemmen op om een Masters 60+ kampioenschap te houden. En het heeft even geduurd (ruim 50 jaar), maar nu zijn ook Frankie Nijssen en Jeroen van Hoeijen tot dit peloton toegetreden.

Frank Nijssen is natuurlijk geen echte crosser, hij heeft vooral met MTB over het strand geracet en is in zijn categorie op de weg van internationale klasse (hij zit bij schrijven van dit stuk in het vliegtuig naar Curaçao om met de profs het seizoen uit te leiden). Maar daarom ging hij na de eerste 500 meter over het gladde asphalt wel overtuigend aan de leiding. Jeroen van Hoeijen volgde echter geconcentreerd, en kon na twee ronden de leiding overnemen door op het zwaarste stuk bergop 100% te geven om vervolgens deze positie niet meer af te geven. Jeroen kampioen!

Dames Nieuwelingen
Bij de dames stonden naast  nationaal kampion Lotte Eikelenboom onder anderen Yvette Broex en Madeleen Hartemink aan de start. Alleen Lotte startte helemaal vooraan en Yvette en Madeleen achteraan. Yvette reed een sterke race maar door een paar kleine valpartijen (op een hellinkje waar ook Jeroen van Hoeijen de grootste moeite had) moest ze een goede klassering uit haar hoofd zetten. Madeleen Hartemink kon echter wel goed uit de voeten op het  technische en zware parcours (veel klimmen en dalen). (Toeschouwers hoorden haar in de afdaling “Jieeehoee!” roepen). Ze werd knap 7e. Yvette 9e.

Nieuwelingen
Bij de Nieuwelingen stond Gijs Jorna aan het vertrek. Gijs heeft het veldrijden nog niet zo lang geleden ontdekt en verzameld materiaal en moed. Op het lastige parcours met zijn hoogteverschillen ging hij voorzichtig te werk en dat leverde hem de 19e plaats op. Hij had in de race o.a. gezelschap van – verrassend! – Max van de Water; die had op de baan z’n best niet gedaan en was door de coach voor straf het veld ingestuurd. Dat leverde een 9e plek op.

En verder
Toen alle verslaggevers al lang weer op weg waren naar huis traden de gebroeders Hartemink nog in het strijdperk. Ewoud werd bij de Junioren 11e en Bertrand bij de Belofte 9e.

5 gedachten over “Jan fluit, Jeroen kampioen

  1. Max reed niet voor straf rond, maar juist als beloning. Na alle intensieve trainingen en wedstrijden op de baan was het tijd om lekker met de handjes bovenop het stuur een hersteltraininkje te doen!!

  2. Volgens mij zagen we Max zelfs met de handen op de rug rijden! Straffe kost.

  3. Niet meedoen was geen keuze, het was een verplichting.
    Ik liep drievoudig sniffend door het huis, met een vol hoofd:
    1. Mijn winning-streak werd in Woerden slechts onderbroken door een gebroken ketting die mijn krachten niet meer aankon. En nu is het over.
    2. Wie moedigt nu mijn pupillen aan?
    3. Snot!
    Had graag nog een keer gevlamd en/of een gezellige dag gehad met jullie allen.
    Het bed is lekker als je gezond bent maar niet nu…

  4. Ik denk dat mijn weerstand definitief gebroken is door de teleurstelling van stapels riet in de zandbak, donderdag jl.

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑