Na afloop van de pittige cross bij Ulysses werden de enveloppen, bekers en bloemen van het eindklassement van de Amsterdamse Crosscompetitie 2011 uitgereikt. Veel verrassingen waren daar niet meer bij: na de 10e rit stonden de meeste winnaars wel vast. WTC De Amstel deed uiteraard een forse greep in de prijzenpot.
Bij de Jeugd won Niek Voogt 8 van de 9 wedstrijden die hij reed en Victor Broex deed het in 7 van de 9 gereden wedstrijden. Voor Niek was dat voldoende voor de winst. Volgend jaar zal Niek in de hogere klassen starten en dat zal hem ongetwijfeld goed afgaan. Victor werd uiteindelijk 2e in het klassement met van De Amstel Teun Mouris (winnaar van de laatste rit) op de 4e plek. Menno Broex, Julia van Ravenzwaaij, Ruben van der Pijl en Sander Luijken werden resp. 8e, 9e, 10e en 12e.
In de 40- was het eindklassement voor Dirk van der Craats. Hij bleef met twee zeges Dylan Groenwegen (6 zeges) en de broers Hartemink (Bertrand 3e en Ewoud 4e) voor. Roel Mouris had het zwaar op zijn mountainbike, maar haalde toch nog een 8e prijs.
In de 40+/50+ was er sprake van een Amsteloverwicht. Twijfelaars of niet twijfelaars Witte en Van Herwijnen (1x winst) lieten zich maar sporadisch zien, maar Brendan Divall was er altijd en eindigde altijd vooraan en won dan ook terecht het klassement vóór Jeroen van Hoeijen die maar liefst vier keer wist te winnen. Brendan was daarmee eerste in de 40+, vóór Patrick Molenaars en Auke Broex. Jeroen won uiteraard de 50+ met voorsprong op Rinus Cerfontain en Muddy Martje. Pierre Deen reed wisselende uitslagen en werd 10e overall (en 5e 40+), en verderop zagen we nog Marcel Witte (7e 40+) en Jan Jacob Beckeringh (8e 50+) en Erik van Ravenzwaaij (10e 50+) een greep in de prijzenpot doen. Erik bewees overigens dat vooral regelmatig deelnemen loont. Erik was er erg tevreden mee.
Bij de Nieuwelingen en Dames klasse tenslotte was Mitchell Cornelisse de grote winnaar met maar liefst 8 zeges. Judith Jelsma won twee keer en werd beste dame. Gijs Jorna reed steeds beter en werd 5e, voor Michael den Toom , Madeleen Hartemink en Yvette Broex (8e).
De complete eindklassementen: klik.
ACC afsluitend
De ACC was door de medewerking van alle clubs die hebben georganiseerd een zeer afwisselende competitie.
Naast de harde kern van een man of veertig die vrijwel elke cross afstruinde was er per cross altijd wel een pakketje renners en rensters van de organiserende club die de startvelden flink aanvulden tot gemiddeld 77 per keer (vorig jaar omstreeks 50). In totaal hebben er 265 verschillende mensen minimaal één keer meegedaan. Nu is het opbouwen van een veldritparcours meestal vrij veel werk en als er dan ook veel mensen meedoen geeft dat des te meer voldoening. Bovendien kwam elke organisatie zo redelijk uit de kosten.
Wat betreft deelname zat de 40+/50+-categorie wel zo’n beetje aan zijn max. In de andere categorieën, en dan met name bij de renners onder de 40 jaar, is er nog voldoende startgelegenheid en ruimte tot groei. Het veldrijden in Noord Holland is al geen grote sport, maar als een aantal van de verenigingen nog iets meer initiatieven zou ontplooien en meer (jeugdige) renners stimuleert tot deelnemen is er voldoende potentieel in de ACC om het veldrijden in NH een boost te geven.
De kers op de ACC taart van volgend jaar wordt natuurlijk de cross in het Amsterdamse Bos!
de Amstel rijders 1e, 2e, & 3e bij de 40+. I’m proud to be part of the ‘dream team’ – thanks team mates!