Geen ACC, maar een nationale cross op een half uurtje van huis, dus nog even oefenen voor het clubkampioenschap van volgende week: dat was een buitenkansje en vijf jeugdcrossers van De Amstel maakten daar gebruik van.
In Leiden heeft Swift op en langs De Bult een prachtig geaccicenteerd parcours met glibberige klims en afdalingen, een trap, een brug en balkjes (18 cm, dus te doen!). Voor alle renners werd het een wijze les tussen alle landelijke veldrij-specialisten.
Voor Victor Broex die wekelijks het land intrekt niets nieuws en ook niet voor Julia van Ravenzwaaij en Menno Broex (cat 5), maar wel voor Sander Luijken en Teun Mouris (cat 7) het landelijke debuut. Sander weet nú dat je eigenlijk in de pauze van het programma aanwezig moet zijn om het parcours te verkennen en in te rijden. Hij kwam nu ruim op tijd, maar te laat om in te rijden en had daardoor in het begin moeite om overeind te blijven. Na vier valpartijen bleef Sander uiteindelijk wel op de been, maar moest hij accepteren dat hij als laatste de streep passeerde.
Teun dacht juist met zijn balkentechniek winst te pakken, maar uitgerekend in de eerste ronde liep dat fout af: met een dikke knie vervolgde hij teleurgesteld zijn weg, en hoewel het technisch best nog aardig ging kon hij niet meer opschuiven. Hoewel ze als 17e en 18e eindigden kwam de jury na afloop melden dat hun verzet iets te zwaar was én vooral dat ze beiden geen chip om hadden. (Beiden: “die ligt thuis”). Een DQ kwam door dat laatste vergrijp op hun conto te staan. Met veel wijsheid keerden Teun en Sander huiswaarts.
In cat 5 reden Julia en Menno iets te voorzichtig de eerste modderstrook in waardoor ze van achteren begonnen, maar daarna kwamen ze op gang. Menno had eerst nogal moeite in de glij-afdalingen, maar kwam nog op de 19e plaats terecht. Julia begon redelijk en kwam enkele keren moeizaam op de steile stukken boven waardoor ze iets terugzakte naar de 22e plaats. Victor was gebrand: alle concurrenten van de Jongens voor het podium op het NK waren aanwezig en met zijn sprongtechniek op de balken moest hij winst kunnen pakken. Dat viel tegen: op het eerste klimmetje reed hij gewoon té zwaar naar boven en na de eerste halve ronde lag hij 4e en waren de drie sterke jongens al gevlogen. Toen hij even later door het eerste meisje op het wegstuk werd achterhaald pikte hij niet op tijd aan. Zíj reed wel nog naar de 3e plaats en hoewel Victor nog dicht bij de 4e plaats kwam (en dus derde jongen) was het te laat: weer een keer een 5e plaats. Ook voor Victor genoeg voer tot nadenken: op tijd schakelen en op de weg metéén ín het wiel. Zo blijft iedereen elke week wat leren.
Teun ga nu schaatsen en blijf niet aanmodderen
Goed plan: want ook daar moet je je chip bij je hebben en ligt een DQ steeds op de loer!
of gewoon lekker op de baan rijden zonder chip