Aldus één van de deelnemers die kort na de start van de eerste rit van de voorjaarscompetitie al weer langs de kant stond. Traditioneel gaat de VJC van start met een massaslachting, maar deze avond werd er vermoedelijk een record gevestigd: in ronde twee(2) gaven Thomas Kruithof, Lars van de Vall en Dylan Groenewegen vol gas en het peloton was geklopt. Min of meer ‘per ongeluk’ zat Ewoud Hartemink korte tijd bij het drietal, maar hij zag al snel in dat hij in het peloton meer op zijn plaats was.
Het peloton viel in het vervolg van de koers uiteen in groepen en groepjes die door de koplopers op één of meer ronden werden gereden en ook het aantal afstappers bleef groeien. Van de Nieuwelingen wist niemand zich in het eerste peloton te handhaven en bij het afsprinten was de winst voor Max van de Water vóór Nils Wolffenbuttel en Gijs Jorna. Julia Evers was met haar vierde plek de eerste dame.
De sprint van de koplopers werd gewonnen door Dylan Groenewegen vóór Lars van de Vall en Thomas Kruithof. In de eerste achtervolgende groep was de vierde plaats voor Stefan Wolffenbuttel met Derk Abel Beckeringh en Rene Kaslander (UWTC) op plek vijf en zes.
De complete uitslag: klik.
Aanvulling op het reglement: renners die de koers voortijdig verlaten melden zich af bij de jury. Doen zij dit niet, dan worden punten in mindering gebracht.
De resultaten stonden al meteen op mylaps. In dit geval: http://www.mylaps.com/results/showrun.jsp?id=2200670
Wel flauw van die Ronald Backer om er meteen zo hard in te vliegen in ronde twee(2) 184.748kmpu is volgens mij een verbetering van het parcoursrecord dat Tim Veldt ooit per auto heeft neergezet. Al zal dit er om spannen.
Mijn waarneming was dat het toch echt Jan B die eerst bij de 3 koplopers zat. Na twee keer “tussen-tussen” werd hij door Dylan vakkundig uit het wiel gereden.
In de ruwe versie van mylaps was te zien dat de 3 na een kwartier 50 seconden voor hadden en dat is zo’n beetje 40 minuten stabiel gebleven op 7 achtervolgers: het is straf.
Veelbelovend deze uitslag voor Grote Prijs BM en AB. Gilbert zou zeggen, nadat hij uit de BMC-groep was vertrokken en alleen 150 km had getraind: “Ik ben doorgegaan op mijn elan, omdat ik er behoefte aan had om in alle rust en gefocust mijn ding te kunnen doen. In groep ga je al snel keuvelen en rijd je minder geconcentreerd.”
Tsja, die 184 km/uur was er ook een beetje te veel aan.. na een paar rondjes ergens in het verre-verre achterveld rond te fietsen was het wel weer goed geweest…