Nadat de nieuwe fiets van Pierre Deen uitgebreid becommentarieerd was kon het peloton zich in gang trekken voor de laatste rit van de NJC. De senioren constateerden tot hun verbazing dat klassementsleider, Pim Bonstra, ontbrak.“Hij spaart zich voor het NK Tijdrijden van as. zondag” werd gespeculeerd. De waarheid was minder fraai: Pim verzwikte woensdag op zijn werk zijn enkel en heeft een enkelband gescheurd. Zijn enkel zal getaped worden en daarmee lijkt zijn wielerseizoen abrupt geëindigd.
Na een kwartiertje koers werd de snelheid van het peloton getemperd door een regenbuitje dat de bochten een vervaarlijk aanzien gaf. Nadat het droog was geworden was het wachten op het moment dat het parcours voldoende opgedroogd was om weer voluit door de bochten te zeilen. Dat moment kwam niet. Integendeel; na een half uur koers barstte het noodweer pas goed los: een wolkbreuk van eerst water en later hagel, alles vergezeld van harde windstoten. Dit zorgde ervoor dat iets na halfkoers een groot deel van het peloton gezien was of het voor gezien hield.
Bij de Jongeren sloot Bertrand Hartemink een sterk begonnen NJC – winst in de tijdrit met de 3e tijd ooit – in stijl af: hij sprong weg in de finale, kreeg gezelschap van ‘senior’ Derk Abel Beckeringh en gezamenlijk bleven ze uit de greep van het peloton. Nadat Bertrand de ritzege (en de eindzege) had behaald soleerde DAB vrolijk door en moest het seniorenpeloton onder leiding van Koos Jeroen Kers en Lars van de Vall rondenlang onderin de beugel om DAB tot de orde te roepen. Daarna was het wachten op de eindsprint, hoewel er nog wat kansloze acties werden ondernomen om die te ontlopen. In de sprint bewees Dylan Groenewegen dat zijn overwinning van vorige week geen toevalstreffer was; wederom was hij alle senioren te slim/snel af. Deze ritzege bracht hem in het eindklassement net boven de afwezige Pim. De eindstand.
