Voor de rit van 10 mei in de VJC stonden maar een vijftiental dapperen aan de start. Een groot deel ervan heeft ervaringen in het veldrijden. Niet bang voor een beetje viezigheid. Een aantal half-dapperen was in het clubhuis achtergebleven en besloten niet te starten.
Op de startstreep werd unaniem besloten om een tijdje rustig aan te doen, om te wennen aan de nattigheid. Dit resulteerde in een rustige start, want Dylan Groenewegen sprong pas na 50 meter weg, Ewoud Hartemink dook attent in het wiel.
In de volgende hoge-tempo-rondjes sprong Patrick Bos naar Dylan en Ewoud. Even later stak ook Derk Abel Beckeringh over. Willard Gerritsen probeerde mee te gaan, maar kwam 10 meter te kort. Toen anderhalve ronde later Willard de futiliteit van zijn poging inzag, besloot ook Ewoud vooraan, dat hij genoeg indruk had gemaakt. Samen werden ze ingelopen. De drie vooraan reden door.
Het peloton hield het tempo in eerste instantie zo hoog, dat de kopgroep nog lange tijd in zicht bleef. Na een kwartier boog het peloton echter het moede hoofd en verdween de kopgroep uit het zicht. Het peloton hield een redelijk tempo aan, maar niet meer dan dat. Over het verdere koersverloop valt slechts te vertellen dat het vies was, erg vies en een beetje nat. Uitlooppogingen werden niet ondernomen of niet als zodanig herkent. Tien minuten voor de finale sloot de kopgroep bij het peloton aan, maar dit veroorzaakte ook geen vuurwerk.
De finale kenmerkte zich ook alleen door viezigheid en een opmerkelijke post-finish van de sprint om de 4e plek. Door de sprint lag de snelheid van de winnaar van de sprint, Roel Mouris, zo hoog dat hij de volgende bocht niet kon houden. Hij viel zonder schade in het gras, viezer werd hij er niet van, vies was hij toch al.
De kopgroep van drie reed nog 5 ronden door. Ook hier geen grote wapenfeiten. Patrick kwam als eerste door de laatste bocht en in een alles of niets sprint kwam Dylan er niet overheen. Beiden hielden de volgende bocht wel. DAB finishte als derde.
De vieze varkens lieten zich vervolgens mak de omheining van het clubhuis indrijven. Hier werd geprobeerd om onder de modder mensen te herkennen. De veldrij afspuitslang werd dankbaar gebruikt om de moddersculpturen te reinigen, zodat ze weer wat op fietsen gingen lijken.
Binnenkort de bijgewerkte stand.
