Inmiddels hebben de 19 renners en 11 begeleiders van de Amstel-équipe het reisje Denemarken achter de rug. Tijd voor een update van de laatste dag en een terugblik op dit fantastische wielerevenement.
De Kongsetape
Op de laatste dag stond de “Kongsetape” op het programma. Nu spreken de Denen weinig woordjes over de grens, maar de intelligente Amstel-renner begreep dat het hier gaat om de Koninginnerit. Na het avondeten werd de omloop nog even per auto verkend (met veel nerveuze renners) en ’s middags had een deel van de begeleiding een paar rondjes gereden zodat zij ook de werking van de Deense glooiingen in de benen konden voelen. Verder werden renners en begeleiders niet meer afgeleid door de Noorse dames (dat boek was definitief gesloten) zodat er vrijuit gekoerst kon worden.
Traditiegetrouw was het op last van kampcommandant Ronny weer vroeg wakker worden en om 7.00 ontbijten. Omstreeks 8.00 uur verzamelden de jongere renners zich dan met de fiets om o.l.v. commandante Judith te gaan inrijden naar de start. Deze keer geen harde wind of een zonnetje, maar een paar fikse buien en een kille morgen: extra afzien dus, maar de Amstelrenners staan bekend om hun positieve gemoed (net als de begeleiding trouwens!). De begeleiding had zich strategisch opgesteld op de route: enkelen boven en enkelen onderaan dé klim (u weet wel die soort van Eyserbosweg) i.v.m. eventuele misschakelingen en bidonnen aangeven. Zij zagen dat alle jonge renners weer vochten als leeuwen en soms ging het beter en soms minder goed. Gelukkig geen lekke banden, maar wel een enkel valpartijtje of schakelpech.
Under 13
In de U13 groep (twee ronden van 14,5 km) was de gele trui weggereden en Enzo en Victor zorgden ervoor dat ze in de eerste achtervolgende groep zaten. Victor won de sprint voor de 2e plek en Enzo werd knap 6e. Samen met de wat later finishende Menno (viel op een ongelukkig moment) , Ruben (reed bijna 25 km. solo) en Vincent (heel knap dat hij de koers uitreed en ook steeds een aantal renners achter zich hield) mochten ze wel het podium op voor de eerste plaats in het ploegenklassement; hetgeen geen 75, maar zelfs 300 kronen opleverden. Wel delen met zijn vijven natuurlijk.
Verder reed Teun (3 ronden) lang in de 2e groep in de U15, Sander iets verder naar achteren en Koen Warnier in de U14 hun koers uit. Bij de meisjes U16 was het Amstelkwartet nog in de race voor het ploegenklassement; dankzij het goede rijden van alle meiden werd de tweede plaats in de wacht gesleept (één andere ploeg kwam incompleet aan de streep) en kon de enveloppe van 200 DK worden geïnd. Bijzonder goed was het rijden van Madeleen: telkens zat ze op de klim heel goed van voren en ook als het brak zat ze erbij. In de sprint van de kopgroep van 10 werd ze heel knap derde en schoof ze nog wat op naar de 9e plaats in het klassement. Yvette zat tot aan de derde klim aan het elastiek en verloor toen het contact om op een minuutje als 14e te finishen. Julia van R en Bente hadden het deze dag zwaar op deze voor hen héél erg lange koers. Julia hield het heel lang vol en werd 18e en Bente reed samen met een Belgische de koers uit op enkele minuten achterstand.
De “ouderen”
Daarna was het de beurt aan de oudere renners met Michael die knap 32e werd in de U16 waardoor hij naar de 45e plaats steeg (eerder had Michael veel pech gehad en achterstand opgelopen). In de U17 bleek Nils meer een man van het hard rijden op het vlakke te zijn. Nils moest in de derde ronde lossen. Max daarentegen reed deze 102 km. lange rit heel knap uit en werd zelfs tiende. Met een iets betere tijdrit had een toptien eindklassering er wellicht ook nog ingezeten; hij werd nu 25e. Bij de juniorvrouwen bleef Julia E. alle ronden (5) in de eerste groep en werd ze 24e overall. Feline moest helaas de rol lossen door materiaalpech. Feline had sowieso geen geluk met een val een dag eerder, hoewel ze als ze erbij zat, altijd heel goed van voren koerste. Tenslotte reden de Junioren Matthew en Ewoud hun slotkoers over maar liefst 130 slopende kilometers. Matthew (65e, 58e overall) reed heel goed mee totdat hij in de finale kramp kreeg en nog een paar minuten verloor. Ewoud (74e, 73e overall) was er iets eerder af, maar beperkte de schade. Het uitrijden was al een prestatie op zich: meer dan de helft van de 180 man haalden de eindstreep niet.
Afsluitend
Met een koffer vol prijzen, bloemen, ervaring én Deense Kronen keerden de begeleiders en renners terug naar de school om de boel op te ruimen, in te laden en huiswaarts te keren. Voor de deelnemers weer een geweldige ervaring. Het was vooral ook leuk dat de minder ervaren renners ondanks het héél erg hoge niveau altijd in gelijkgestemde groepjes konden koersen. Het is niet voor niets dat de Denen bij de Jeugd en Junioren veel toprenners afleveren: het échte koersen wordt ze al vroeg geleerd. Het was voor iedereen, renners en begeleiders (…) een heel intensief en ontzettend gezellig tripje waarbij de vooraf gestelde doelstellingen: 1. Heel thuis komen, 2. Plezier hebben, 3. Ervaring opdoen in het rijden van meerdaagse koersen, en 4. Een goed klassement rijden(in volgorde van belangrijkheid), allemaal gehaald werden!
De kampcommandant dankt alle renners en ouders voor hun inzet. Ik zal de organisatie vragen om de Noorse junioren dames volgend jaar onder te brengen in een ander deel van de school. Dat zal met name bij de nieuwelingen en junioren jongens pijn aan de nek schelen.
nu alweer zin in volgend jaar denemarken!
Dan ga je zeker ook naar een ander deel van de school?