Nieuwelingen en Masters 40+: twee keer bijna raak in Ronde van Weesp

Het vernieuwde parcours van de Ronde van Weesp (of voor de preciezen: de terugkeer naar het oude parcours) leverde vandaag bij de eerste twee categorieën mooie wedstrijden op waarbij De Amstel goed van zich deed spreken.

De inschrijving bij de Nieuwelingen had wat te lijden onder het ruime wedstrijdaanbod in deze categorie in het Pinksterweekend, maar de 30 vertrekkers maakten er een aantrekkelijke wedstrijd van. Vanuit het vertrek lag het tempo hoog en al snel was het kaf van het koren gescheiden op het warme, selectieve rondje door het centrum van Weesp.

Vlak na de sprints van het drierondenklassement ontstond er een kopgroep van vier man met daarbij de altijd aanvallend rijdende Nils Wolffenbuttel van De Amstel. Hij had gezelschap van Mitchel Cornelisse (de winnaar van Amstelveen), Douwe Daatselaar en Timo Verbeek. Het viertal reed in eendrachtige samenwerking een ruime voorsprong bij elkaar op het peloton dat in het verdere verloop van de koers in twee groepen uiteen viel.

In de kopgroep ging Verbeek nog overboord, zodat het overgebleven drietal de podiumplaatsen mocht verdelen. Even leek Nils het in de sprint te gaan halen, maar op de streep werd hij toch nipt geklopt door Cornelisse.

Behalve de tweede plek van Nils deed De Amstel verder van zich spreken met een 7e plek van Max van de Water (eerste pelotonnetje) en een 14e en 16e plek voor Gijs Jorna en Michael de Toom in het tweede pelotonnetje.

De Masters 40+ hadden met 45 man een iets groter peloton en daarin waren ‘alle ogen gericht op Kwatta’, oftewel topfavoriet Brian Burggraaf. Toch was het Amstelrenner Pierre ‘Dirk’ Deen die samen met twee andere coureurs de beslissende slag inleidde. Nadat dit drietal een serieus gaatje met het peloton had geslagen en niet van zins leek de poging op te geven, sloten steeds meer sterke mannen aan en ontstond een kopgroep van 14 man. In deze kopgroep nog twee Amstelrenners (Auke Broex en Nico Kingma) en verder o.a. Lars Rietveld, Andy Knijpinga (de winnaar van vorig jaar), Henk Ceelen, Ron Houtop, Johan Hendriks, Frank Nijssen, Frans van der Does en natuurlijk topfavoriet Burggraaf.

Het peloton gaf de strijd niet echt op en hield bij het indraaien van de finishstraat lange tijd zich op de staart van de kopgroep, maar was niet bij machte het gat te dichten.

In de finale brak de kopgroep in twee stukken en één kilometer voor de streep leek de onverslijtbare Hendriks met de zege aan de haal te gaan: hij had een klein gaatje en de mannen die achtergebleven waren in het eerste deel van de kopgroep keken allemaal naar Burggraaf. Die accepteerde zijn lot, hield Hendriks nog even aan het lijntje, maar sprintte in het zicht van de finish over hem heen. Auke Broex koesterde nog de hoop vanachter de brede rug van Burggraaf naar de winst te kunnen sprinten, maar die hoop bleek ijdel: hem werd niet meer gegund dan een uitstekende tweede plek. De derde plek was voor Hendriks.

Uit het peloton reden in de finale nog een eenling (Norbert du Pied, 15e ) en een drietal weg. Bij het drietal Coen Emmer en Jeroen van Hoeijen die daarmee resp. 17e en 18e werden. Wouter de Jonge werd 19e door als eerste van het peloton over de streep te komen. Verderop in de uitslag: Willard Gerritsen (27), Maarten Lindeboom (30), Jan van Herwijnen (33), Marcel Witte (36) en Pim Bonstra (37)

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑