In het plaatsje Elim, nabij Hoogeveen, draaide de horeca de afgelopend twee dagen een superomzet: maar liefst ruim 600 wielrennertjes streken neer in en om Elim: huisjes werden gehuurd, hotelkamers geboekt en op de dag zelf draaide de plaatselijke kroeg een jaaromzet. Wat wil je met al die renners met hun supportersschare. Helaas voor De Amstel geen medailles deze keer.
Het was wel een prachtige entourage met grote schermen waarop de renners op grote delen van het 3,5 km lange parcours rechtstreeks te zien waren. Met name bij de jongens 11 jaar (Enzo Leijnse) en jongens 12 jaar (Victor Broex) werd stilletjes, maar ook hardop (!) gehoopt op een top-3, of minstens een medaille. Het mocht niet zo zijn. Om 9.00 uur in de vroege kille ochtend werd het startschot gelost voor de jongens 12 jaar. Na de tweede plek van vorig jaar en de goede vorm van de laatste weken vond Victor dat er maar één plaats voor hem telde: de eerste. Of het nou de slappe koers was (een optocht) of de stress van de favorietenrol, feit was dat in de lange aankomststrook van 800 meter met de wind mee de benen blokkeerden nadat Victor te vroeg de sprint aanging.Hij kon het niet vasthouden: maar liefst zes man vlogen hem voorbij en Victor werd 7e. Het sprak voor zich dat dát even slikken was….., maar na een paar tranen en veel bemoedigende woorden van o.a. de ook aanwezige Jeugdsecretaris Wilfred Bos, ging het langzamerhand wel weer. Volgend jaar het NK maar zien als een gewone wedstrijd, dat bespaart veel emoties. Daan Hoeks had zichzelf minder druk opgelegd (o.a. na deze week schoolkamp) en hij werd 27e.
Daarna was het de beurt aan de 13 jarige meisjes met Bente van Teeseling en Julia van Ravenzwaaij. Hier was het al veel meer koers dan bij de jongens en op de door de regen natte wegen werd de koers harder gemaakt. Toch werd het een masssasprint met 45 (van de 60) overgebleven starters. Julia handhaafde zich keurig en werd 15e. Bente, in haar eerste NK, ook heel mooi 26e.
Vervolgens mochten Koen Warnier en Teun Mouris van start in de 13 en 14 jarigen. De groep van Koen leverde de mooiste wedstrijd van de dag op met een totaal uiteengeslagen peloton. Helaas voor Koen is hij geen windrijder en eindigde hij in de achterhoede, maar reed hij zijn eerste NK wel mooi uit. Teun moest ook ervaren dat het hier wel erg hard ging. Toch zat Teun in een heel mooie groep van tien man waarvan hij in de laatste ronde – na vele demarrages – moest lossen. Ook Teun reed zijn wedstrijd dus mooi uit.
Na een korte pauze was het op een korter parcours (1400 meter) met veel bochten om 14.00 uur de beurt aan de jongere categorieën met Enzo bij de 11 jarigen. Enzo is een echte tijdrijder die nog niet helemaal vrij is in koersen met bochten en veel gedrang. Misschien moet Enzo dan maar een voorbeeld nemen aan de latere winnaar: Casper van Uden; die reed gewoon de hele koers bij de eerste twee en won de koers van kop af. Enzo leek op een paar cruciale momenten nog niet door te rijden naar de kop van de koers en toen kon hij achteraan aansluiten in de sprint: 21e. Daarna regende het wat meer en mocht o.a. Alysha van Neck van start bij de meisjes 11 jaar. Alysha glibberde als 31e over de streep in een uiteengeslagen groep.
Zo’n NK vormt elk jaar een afsluiting van een hele trits (verplichte) selectiewedstrijden. Vanaf nu kan iedereen weer vrij zijn wedstrijdjes uitzoeken en er staat ook nog heel wat op de kalender.
Inderdaad is het NK eigenlijk niets meer dan een gewone wedstrijd. Bijna alle kampioenen bij de jeugd vinden we later niet meer terug in de top bij de nieuwelingen, junioren en beloften. Vaak zijn de kampioenen bij de jeugd verder in lichamelijke ontwikkeling en trainen ze meer (eigenlijk veel te veel) dan de rest. Dus wat dat betreft hebben onze Amstelrenners het goed gedaan. De weg van geleidelijke groei in ontwikkeling en het houden van pleizer in fietsen is het beste.