De finale van de najaarscompetitie was al voor de start van zijn spanning beroofd door absentie van klassementsleider Auke Broex. Zijn enige serieuze uitdager, Edwin de Graaf van UWTC, stond in het klassement op één punt achterstand en kreeg de eindzege nu in de schoot geworpen. Menig Amstellid van de oudere generatie fronste de wenkbrauwen en raakte in verwarring: Broex die moet werken als er koers is, serieuze koers nog wel? Was er na het ‘nieuwe wielrennen’ nu ook nog sprake van ‘een nieuwe Broex’? En wat betekende dit voor hen? Moesten zij zich nu ook opnieuw uitvinden?
De wedstrijd kende gelukkig een kalme start, wat de oudere renners de gelegenheid gaf zich te herpakken en te koersen of er niets gebeurd was. Al snel werd het tempo stevig opgevoerd, maar het eerste half uur zonder grote gevolgen. Pas tijdens het drierondenklassement ontstond er een kopgroep van drie man met Derk Abel Beckeringh, Tim Veldt en Edwin Commandeur. Het peloton stribbelde nog even tegen, maar de koplopers hadden er goed de gang in en lieten zich niet zomaar in de kraag vatten. De Graaf, de nieuwe klassementsleider, zag vanuit het laatste wiel het gevaar en trachtte in zijn eentje de sprong te maken, maar dat was toch een brug te ver en hij zakte terug in het peloton.
In het peloton bleef het tempo hoog en toen er aan de kop van de groep nog eens een schepje bovenop werd gedaan brak de groep in twee stukken. De voorste groep wist de drie koplopers te achterhalen en daarna kon het spel opnieuw beginnen. In de finale namen vijf man de benen met hierbij opnieuw DAB en Tim Veldt, dit keer in het gezelschap van Roel Mouris, Edwin de Graaf (nu wel!) en Caspar Hermans. DAB en Tim kwamen met lichte voorsprong uit de laatste bocht en in een felle eindsprint pakte DAB de dagzege, zijn tweede in deze competitie.
Het complete eindklassement: klik.
