Op het NCK 2013 was WTC de Amstel met maar liefst drie teams vertegenwoordigd.
Dames
Na enkele jaren van afwezigheid nam de Amstel weer deel met een vrouwenploeg. Erkend tijdrijder Riejanne Markus voerde het viertal aan dat verder bestond uit eerstejaars Nieuweling Yvette Broex, eerstejaars Junior Julia Evers en tweedejaars Junior Nike Beckeringh. Onder leiding van trainers René Markus en Auke Broex hadden de meiden zich goed voorbereid. Tijdens de laatste training was zelfs geoefend op vallen en daarna weer doorknallen. Gelukkig hoefde de meiden deze trainingservaring tijdens de 30 km ploegentijdrit niet in de praktijk te brengen.
Op een nog enigszins nat parcours en met een noordwesten windkracht 5 vertrokken de meiden voorspoedig. Al na 8 km koers werd de ploeg die voor de Amstelmeiden was gestart ingehaald. De ploeg draaide goed rond waarbij vooral Riejanne de langere beurten voor haar rekening nam. De bijtertjes Julia en Nike deden iets minder lange beurten. Yvette draaide tot 15 km ook goed mee. Na 15 km moest zij heel begrijpelijk af en toe een beurt overslaan. Op 22 km was de pijp definitief leeg bij Yvette. Maar met 22 km meerijden had Yvette haar werk meer dan voldoende gedaan. In de laatste 5 km moesten de meiden nog flink tegen de wind inbeuken om de snelheid tegen de 40 km te houden. Met een 13e plaats waren de meiden tevreden. De 32.3 km werden afgelegd in 49 minuten en 56 seconden. Bovendien was voldaan aan de doelstelling: eindigen bij de eerste 15 om in aanmerking te komen voor een tegoedbon bij club sponsor Ger Bikes in de Watergraafsmeer.
Nieuwelingen/Junioren
1 minuut na de finish van de Amstelmeiden mochten de Amstelboys aan de bak. Eerstejaars Nieuweling Gijs Jorna was op het laatst opgeroepen om de ploeg compleet te maken. Tweedejaars Nieuweling Nils Wolffenbuttel en 1e jaars Junior Matthew Overste (de de volgende dag in de ronde van de Uithof zijn eerste podiumplek haalde als junior) vormden de motor van het team. Tweedejaars Nieuweling Max van de Water stond verkouden aan de start. Helaas werd na 5 km knallen met zij/tegenwind al snel duidelijk dat Max niet zijn dag had, maar gelukkig reed Gijs boven verwachting goed. Toen met wind mee de 60 km werd aangetikt dreigde Max te moeten lossen. Met nog 15 km te gaan zou dat te vroeg zijn. Noodgedwongen moest het tempo terug naar 55 km zodat Max er bij kon blijven. Max moest wel regelmatig beurten overslaan. Tegen de wind in herstelde Max enigszins en kon hij weer meedraaien. In de laatste 5 km kreeg Gijs het ook lastig, maar dankzij een paar lange beurten van Nils en Matthew kon Gijs er bij blijven. In de laatste kilometer werd het tempo door Nils en Matthew nog opgevoerd tot 45 km. Op 500 meter was het kaarsje van Max definitief leeg en moest hij lossen. Uiteindelijk werden de 32.3 km afgelegd in 45 minuten 41 seconden. Met deze tijd werden de Amstelboys 26e. Zowel het rijden als de tijd bieden volop perspectief voor een goede klassering in 2013.
Elite
Na een goede voorbereiding waarin de Elite/Belofte mannen van de Amstel in trainingen de optimale volgorde van de ploeg hadden vastgesteld, mochten zij om 18 minuten over 2 uur van start gaan.
Eerst werd er ‘s morgens rond 9 uur ontbeten en daarna om 11.30 een pasta-lunch genomen. Dus vol met koolhydraten, ging het team – bestaande uit Tim Veldt, Jan Lof, Bart van Haaren, Bart Harmsen, Derk Abel Beckering en Dion Beukeboom – zich warm rijden op de rollers. Ook in het uur vóór de wedstrijd werden nog sportreepjes en sportdranken genuttigd. Banden werden opgepomd, dichte wielen werden geplaatst, helmen strakgezet en overschoenen aangetrokken.
De spanning was van de gezichten af te lezen en ook de begeleiding zat strak in de volgauto. De mannen vertrokken snel, na 6 kilometer haalden ze de eerste groep al in. Langs de dijk kwam de wind van links, snelheden van tegen de 60 werden gehaald. De 6-koppige TGV stoomde stevig door en het was een fraai gezicht om de glimmende benen zo snel te zien malen door het Groningse land. De wind was dik boven windkracht 5 en zelfs soms stormachtig. Evengoed reden de mannen in een strakke formatie. De tweede groep kwam al snel in het vizier; deze keken zeer verbaasd toen de Amsteltrein langs raasde. De lange wegen werden verorberd als waren het roze koeken. Bochtje naar links, dorpje door, enkele geparkeerde auto’s ontwijken en dan weer strak in formatie. In de auto werd bewonderend naar de teller gekeken: klopt dat nu echt, weer boven de 50? De tomtom werd ook bekeken. Ja hoor, het klopt.
Alle tussentijden werden gebroken en dóór maalden de glimmende benen. Weer een bocht naar rechts, langs een bomenrij en dan weer scherp naar rechts, op naar de N-weg. Nu stond de wind pal op de kop, de wilgen stonden schuin onder de wind en de mannen gingen onversaagd verder. De snelheid werd opgetrokken van 42 naar 45 en heel snel kwam de groep die maar liefst 7,5 minuut eerder startte in zicht. Ook hier erop en erover, en tegelijkertijd een vervelende bocht naar links nemen. Nu knallen naar de eindstreep.
Opgezweept door de aanmoedigingen vanuit de auto werden de laatste 3 kilometers in een snelheid van hoger dan 1 minuut 10 per kilometer gereden. De speaker bij de finish riep dat de snelste tijd tot nu toe was verbroken met maar liefst 2 minuten!
Nu het lange wachten, wie gaat ons inhalen? Nog vele ploegen moesten finishen. De koersradio werd gevolgd. Wat zijn de tussentijden? Wat zijn de eindtijden, hoeveel renners hebben de ploegen nog in de strijd, hoe staat het met de wind, neemt deze af of juist toe? Is er een valpartij of een lek? De spanning nam gedurende de koers steeds meer toe. Na de finish van 30 ploegen waren we de snelste, na 40, 50 en zelfs nadat 60 ploegen waren gefinisht waren we nog de snelste. Oei, oei, dat werd spannend, het podium kwam steeds dichterbij. We moesten wachten totdat de laatste en sterkste ploegen ook over de meet waren gekomen en enkelen hadden zelfs een snellere tussentijd.
We hoopten op een plek bij de eerste 5 en we werden 4e! Een fantastische prestatie in een startveld van 64 verenigingen. Direct na de wedstrijd werd al gesproken over wat er verder verbeterd kon worden om volgend jaar op de hoogste trede van het podium te staan.
Naast de sportieve prestaties van de drie Amstelploegen was het allerbelangrijkste de goede sfeer. Hoogtepunt was de gezamenlijke pastamaaltijd in het hotel en de door Tim Veldt georganiseerde dartwedstrijd in Holwerd. Het is jammer dat darten geen Olympische sport is, want anders zou Tim zeker nog een keer voor de Olympische spelen gaan.
De eerste aanmeldingen voor het NCK 2013 zijn inmiddels al binnen.
