Kermis, enorme VIP-tenten, invallende duisternis en felle lampen; alle kenmerken van de jaarlijkse Nacht van Woerden, dinsdag 23 oktober. Deze centrumcross is al jaren een spektakel van jewelste. Een fraaie omloop door het stadje: snelle stukken asfalt, draaien en keren door het park, een zandbak, kunstmatige bruggen, balken en de vestingwal af en op. Met het droge weer van de afgelopen dagen waren alle ingrediënten voor een snelle (en schone) cross aanwezig. Een zeer snelle cross.
De Amateurs en Masters verschenen voor het eerst niet als één gezamenlijk categorie aan het vertrek. Na annulering van de juniorenwedstrijd mochten de Masters net voor de invallende duisternis de Nacht inluiden, de Amateurs (jonger en betere ogen?) gingen een uur later in het donker van start. Daarna volgden de Dames en als sluitstuk de Elites en Beloftes.
Het aparte startveld bij de Masters wilde nog niet zeggen dat de gebruikelijke chaos van de eerste halve ronde uit bleef; een stuk netter dan voorheen ging het wel. Willard Gerritsen en Jan van Herwijnen konden zich redelijk staande houden gedurende de eerste hectometers. Natuurlijk, ze zaten een paar keer ‘klem’ in een bocht, maar halverwege de eerste ronde was de goede lijn gevonden en kon het inhalen beginnen. Althans dat was het plan. Jan zat gedurende twee ronden goed in het wiel van Willard, die vooral handig gebruik maakte van de paaltjes in de haakse bochten. Eerste richtpunt werd Bert Jan Hamer, tot vorig jaar Amstelrenner. Die werd na enkele ziedende tussensprints door Jan ingehaald. Willard volgde op enige lengtes. Tempo blijven maken was toen het devies, want veel renners bleven dicht bij elkaar. In de voorlaatste ronde werd Willard na een inhaalactie op Bert Jan afgeleid door een van zijn schaduwen (de lampen!). Hij schatte een bocht verkeerd in en viel op het asfalt. Knie en arm open. Nog sprinten (op het binnenblad!) voor plek 19. Even daarvoor ging Jan als 16de over de finish.
Bij de Amateurs moesten Michael Breedt en Jort de Boer de Amstelkleuren verdedigen. Vanaf de zijlijn was nog net te zien dat ze na de start de eerste bochten in het park goed doorkwamen. Daarna verloor de verslaggever ze uit het oog, en was het wachten op de uitslag. Beiden konden zicht goed handhaven tussen het hoge niveau van de Amateurs. De onderlinge verschillen waren ook in deze categorie niet heel groot. Met vijf man naar de streep voor plek 17. Resultaat na de sprint: Michael 18 en Jort 19.
De emancipatie van het vrouwenwielrennen mag dan vergevorderd zijn, aan de categorale emancipatie moet nog gewerkt worden. Internationale elitedames als Sanne van Paassen, gecombineerd met goede nationale elitedames, juniores en regionale nieuwelingen-meisjes; onderlinge ervaring en krachtsverschillen lagen hier wel heel ver uit elkaar. Namens De Amstel stond Yvette Broex aan het vertrek – haar tweede Nacht. Het was zwaar voor Yvette, om niet te zeggen dat het vooral heel erg snel ging. De ambiance en het massaal toegestroomde publiek zorgden voor een speciale koers. Ze had de wedstrijd knap uitgereden en alles was heel gebleven. Niet geschrokken van haar eigen schaduw.
