De veldrijders hadden in het laatste weekend vóór het NK voor een allerlaatste test van vorm en materiaal de keuze uit Oudewater (zaterdag), Bakel (zondag) of een dubbelprogramma. De meeste Amstelrenners kozen voor het nabije Oudewater, slechts Michael Breedt en Marcel Witte gaan voor de dubbel.
In Oudewater lag een technisch lastig rondje; geen diepe modder, maar wel spekglad, bochtig en veel smalle, schuine kantjes met dreigende sloten erlangs. Een rondje waar het lastig bleek jezelf ‘het snot voor ogen te rijden’.
Bij de Amateurs Jort de Boer, Michael Breedt en Marcel Witte aan het vertrek. De opening was voor Jort, daarna nam Michael het heft in handen in de onderlinge competitie, maar uiteindelijk was het de ontkennende Master Marcel die met een 13e plek de hoogst genoteerde Amstelrenner werd. Michael 15e, Jort 16e.
De Masters moesten het doen zonder Willard Gerritsen (ziek), maar wel met Jan van Herwijnen en Jeroen van Hoeijen. Jan dacht het parcours te lijf te kunnen met ‘old school’ draadbanden, maar dat bleek een misrekening: 30e. Jeroen beleefde ook een moeizame wedstrijd: verkeerde bandenkeuze en/of te hoge bandenspanning maakten van hem een zwalkende, glijdende renner. Na een zwakke eerste helft zorgde een iets betere tweede helft uiteindelijk nog voor een 17e plek.
Teun Mouris was de enige vertegenwoordiger van De Amstel bij de Nieuwelingen. Teun moest het doen zonder de voor een veldrijder onmisbare parcoursverkenning, maar dat komt ervan als je halverwege de heenreis moet terugkeren omdat je je helm vergeten bent….. Teun vond dan ook pas in de tweede helft van de wedstrijd zijn draai en kwam nog tot de 12e plek.
