Waar een deel van de Amstelrenners zich aan het voorbereiden is op het komende wegseizoen door een training op de weg, zijn er toch een paar die het crossen niet kunnen laten.
Renner Breedt en Witte negeerden het vroege tijdstip en de kou om een goede startpositie te bemachtigen voor het volgende crossseizoen. Vooral renner Witte heeft door het gebrek aan wedstrijden en klinkende uitslagen een slechte starpositie en hij wil daar in het volgende seizoen geen last van hebben. Hoewel er overal geschaatst werd, vooral in Friesland, en de temperatuurmeter -4 aangaf was de stemming goed te noemen. Dat dit mede door de kachel in de auto kwam die op een behaaglijke 21 graden stond afgesteld werd duidelijk tijdens een tussenstop. Na even de auto uit geweest te zijn bleek alles zeer snel af te koelen, ook het humeur. Vooral Michael kreeg wat bedenkingen omdat hij tijdens het NK al klappertandend rondreed en toen was het 4 graden boven nul.
Omdat het een internationale cross betrof had de organisatie groots uitgepakt. Een ruim blik met vrijwilligers was opengetrokken, straten waren afgezet of veranderd in eenrichtingsverkeer, diverse verschillende parkeervakken voor de verschillende categorieën: prima geregeld allemaal.
Het parcours lag er zoals verwacht wit en koud bij en was rondom een plas gelegd die uiteraard bevroren was, maar niet van schaatskwaliteit. Veel linten met heen en weer stukken, maar ook wat stukjes met hoogteverschil zodat het al met al een leuk uitdagend parcours was. De start was vanaf een atletiekbaan die driekwart genomen moest worden en vandaar uit nog een paar honderd meter asfaltweg waar na het “echte’ werk begon. Michael stond redelijk van voren, maar verprutste zijn start door niet goed in zijn pedaal te klikken. Marcel zag dit voor zich gebeuren en dacht “Die is voor mij”. Door de lange verharde aanloop brak de groep al in tweeën en was er al een kleine afscheiding nog voordat het veld bereikt was. Bij de eerste lussen bleek dat Michael zich sterk had teruggevochten en zat hij alweer in het achterwiel van zijn clubgenoot. Gebroederlijk werd zo het eerste deel van de koers gereden, maar toen vond Michael het tijd voor de aanval en reed hij Marcel voorbij. Dit gebeurde allemaal rond de 10e plek, dus de twee Amstelmannen zaten goed in de wedstrijd.
Uiteraard is er net als bij de Amstelmasters een wedstrijd in een wedstrijd, dus plaatste Marcel een aanval en reed Michael voorbij om vervolgens nog een renner te passeren. Door een geconcentreerde wedstrijd te rijden en op de rechte stukken de gaskraan net iets verder open te gooien werd het gaatje tussen de beide Amstelrenners steeds een beetje groter. Helaas is crossen ook dat je op de been moet blijven en moet zorgen dat je materiaal in orde blijft. Door twee keer de ketting ernaast te hebben en vervolgens stuurfoutjes te maken met uitglijders tot gevolg, waren de rollen met nog een halve ronde te gaan omgedraaid: Michael 11e en Marcel 12e.
Missie geslaagd en met alleen Heerlen nog op de agenda lijkt het erop dat het seizoen met een positief gevoel afgesloten kan worden. Uiteraard moet er volgende week nog een keer stevig gebikkeld worden tijdens de Nessercross, maar daar gelden weer hele andere regels.
