In plaats van te mogen gloriëren op het eigen parcours werden Nieuwelingen met ambitie (Gijs Jorna en Michael de Toom) en de Wielerploeg Amsterdam- Junioren waaronder Ewoud Hartemink en Max van de Water verbannen naar een testrace in het diepe Zuidwesten van ons land.
Onder de rook van Antwerpen aan deze zijde van de Schelde bevindt zich een oude oeverwal van deze rivier met daarop de in de Vaderlandse wielerhistorie (cross en weg) belangrijke plaatsen Woensdrecht, Hoogerheide en Huijbergen. Op het meest westelijk gelegen punt van deze wal werd afgelopen zondag de Ronde van Woensdrecht verreden. Piece de resistance van dit evenement was de 350 m lange beklimming over de Rijzende Weg (die na de finish helaas niet daalde maar vals vlak bleef) met een stijgingspercentage van ongeveer 5%. Met de start en finish bovenop de berg en een ten opzichte van vorige edities sterk, tot 1700 m, verkort parcours (verwijdering van de helft van het vlakke gedeelte) mochten de renners deze hobbel respectievelijk 55 (Elite/Belofte), 25 (Nieuwelingen) en 38 keer (Junioren) oprijden. Kortom, net als het Kopje een prachtig parcours voor een echt zware intervaltraining (zoals DAB het na afloop met enige tevredenheid stelde). En daarmee voor de meeste renners dus een hele opgaaf als het eerste echte criterium van het seizoen.
Het scenario van de koers vermeldde dat de winnaar zou voortkomen uit de renners die zich in de eerste groep zouden kunnen handhaven, snelle ontsnappingen geen zin zouden hebben, en dat wie dit alles niet aankon zich misschien nog net in een tweede groep zou kunnen handhaven of anders op een hoop zou gaan (vroeg of laat). Inderdaad gingen in alle races stapels renners op een hoop en raakte het parcours na het afscheiden van gedubbelden vijf ronden voor het einde iedere keer weer angstwekkend leeg. Bij de E/B bleven er zo uiteindelijk acht renners over waaronder de voor Croford uitkomende DAB. Bart Harmsen (KNWU TROI team) was hier helaas niet bij omdat nog hij kampte met de gevolgen van een zich bij de Omloop van de Houtse Linies voorgedane valpartij. In plaats van af te stevenen op een welhaast zekere podiumplek had DAB echter in toenemende mate te maken met de remmende werking van een door spaakbreuk steeds slapper wordend achterwiel. Dit maakte dat de wedstrijd behalve als intervaltraining in de finale ook steeds meer het karakter van een krachttraining kreeg. In dit kader wekte het dus geen verbazing dat DAB in de laatste 5 ronden toch op een hoop ging en laatste werd van de resterende kopgroep.
Bij de Nieuwelingen hielden Gijs en Michael zich tot de helft van de wedstrijd keurig aan het scenario maar raakten daarna aan het elastiek en gingen vervolgens op een hoop maar hervonden zij zich uiteindelijk in een derde groep die door dubbeling 5 ronden voor het einde op een haar na de finale miste. Volgens de berekeningen van uw verslaggever zouden ze rond de 30e plek geklasseerd moeten zijn (de uitslag vermeldde alleen de 27 renners [van de ongeveer 100 aanvankelijke deelnemers] die de laatste 5 ronden haalden).
Bij het aanzien van dit slagveld werd het de toekijkende WPA-Junioren enigszins pips om de neus. Waar zou voor hen de man met de hamer dit stuk gereedschap laten vallen? Om een lang verhaal kort te maken lukte het uiteindelijk alleen Ewoud om in de voorste gelederen de finale te halen. Weliswaar in een tweede groep die in een onoplettend moment bij het passeren van een hoop op een hoop gereden renners was ontstaan, maar die desondanks 2 ronden voor het einde nog bijna (maar dus op de berg net niet) weer kon aansluiten. Een mooie 15e plek was zijn deel. Naar het zich aanvankelijk liet aanzien kon ook Max in het spoor van de koplopers blijven maar door het plotseling optreden van steken in de zij moest hij lossen. De volgende keer zal hij zich (evenals DAB) daar toch doorheen moeten werken om voorin te blijven want nadat dit tijdelijke ongemak was verdwenen reed hij ogenschijnlijk probleemloos achter de (tijdelijke) kopgroep aan en finishte hij als een van de laatst gedubbelde renners als 22e. Hoewel ook de andere WPA renners zich allen weer enigszins hervonden en uiteindelijk nog tot aanvaardbare klasseringen kwamen, werd duidelijk dat zij de komende weken nog flink wat basale trainingsarbeid dienen te verstouwen als voorbereiding op de klassiekers van april en mei. Dit geldt natuurlijk ook voor Gijs en Michael. De eerstvolgende testkoers is Omloop van het Lageland op zondag 24 maart, een korte klasssieker in het polderlandschap rond DTS in Zaandam. Ook hier zullen Ewoud en Max van de partij zijn.
