De spanning bij onze jeugdcoördinator Wilfred Bos was al enige weken te snijden. Zouden de moeders (en geëmancipeerde vaders) van onze jeugdwielrenners voldoende pannenkoeken kunnen bakken om de hongerige horde jeugdwielrenners van voldoende eten te kunnen voorzien na afloop van de laatste training van het wegseizoen 2009, waarbij traditiegetrouw met veldritfietsen, mtb-fietsen, en alle andere fietsen met een bredere band dan 22 mm het gras en de bosjes rondom ons parcours onveilig wordt gemaakt? Bij aanvang van dit spektakel leek het er op dat de vele oproepen van Wilfred mogelijk kon rekenen op te weinig respons. Voor de zekerheid had Wilfred die middag nog extra kant en klare pannenkoeken ingeslagen bij de plaatselijke supermarkt.
Terwijl de 45 jeugdleden met een tomeloze inzet, waar de mannen van VVZBDA nog waarlijk een flink aantal puntjes aan kunnen zuigen, ruim een uur lang als volleerde veldrijders over het parcours vlogen werd de berg pannenkoeken in het clubhuis door in der haast ingeschakelde hulpmoeders almaar groter en groter. Onze kids hadden na een uur lang inspanning weliswaar een enorme honger en vielen als een roedel wolven de pannenkoeken met zoetigheid (de hartigheid van Jeroen Verhoeven ging er bij de ouders als zoete koek in) aan, maar de berg met pannenkoeken was dankzij alle pannenkoekbakmoeders te groot om helemaal verslonden te worden.
De familie Bos heeft inmiddels de diepvries vol liggen met pannenkoeken. Als u binnenkort Patrick en Yorick Bos het Siberisch hardhout uit de wielerbaan van Sloten ziet rijden bij de Zesdaagse weet u welke doping zij hebben gebruikt.
