Het clubparcours dat midden jaren ’80 op initiatief van WV Amstelland (een van de voorgangers van WTC De Amstel) is aangelegd kwam er niet zo maar. De Redactie probeert een kleine geschiedenis te schetsen.
In juli 1985 werd het parcours feestelijk geopend door vertegenwoordigers van B en W met een openingswedstrijd – tevens het Lange Afstands Kampioenschap (Clubkampioenschap). Het parcours – dat ook gewone openbare weg is, hangplek voor scholieren, trainingsrondje voor skeeleraars en hardlopers en (helaas) ook hondenuitlaatplek – is er echter vooral gekomen door heel veel zelfwerkzaamheid van de toenmalige leden en het bestuur van WV Amstelland. Roel Fridsma, destijds secretaris in het bestuur kon ons de nodige informatie aanleveren.
De voorbereiding.
Dat het besluit voor de aanleg van een parcours er ooit gekomen is, is alleen te danken aan erevoorzitter Bert de Bruin. Bert heeft wel 20 jaar bij de gemeente gestreden voor de aanleg van een wielerparcours in Amstelveen. Hoewel andere bestuursleden destijds wel af en toe twijfels hadden (Amstelland was toen een kleine vereniging met soms amper 20 licentiehouders) bleef Bert energiek en enthousiast. Bert bleef doorgaan met zich zelf uitnodigen op het gemeentehuis en in de kranten publiciteit zoeken voor een wielerparcours voor de vereniging. In de gemeenteraad van Amstelveen kreeg hij op een gegeven moment de raadsleden De Bie (VVD) en Kant (D66) aan zijn zijde. Zo heeft hij heel langzaam het parcours binnengehaald. En zijn gelijk heeft hij gekregen, want dankzij het eigen parcours heeft de vereniging een enorme groei doorgemaakt, naar een volwaardige volwassen vereniging.
De aanleg: alternatieve wintertraining
Toen het besluit genomen was en het parcours er kon komen is met de gemeente afgesproken dat de club door zelfwerkzaamheid een grote bijdrage zou leveren, door de uitdaging aan te nemen en het parcours zelf ‘bouwrijp’ te gaan maken. Rond de Startbaan moesten toen heel veel bomen en struiken gekapt en gerooid worden. Er moesten ook tegelpaden verwijderd moesten worden, een brug gedemonteerd en afgevoerd, etc.
De afspraak was dat de wielerclub hier 10 weken (zaterdagen) de tijd voor hadden. Met Roel Fridsma als coördinator is men aan de slag gegaan met elke zaterdag 20 à 25 leden van jong tot oud die van 8.00 uur tot 16.00 uur aan het werk gingen. Enkele namen uit die tijd: Jan Wolffenbuttel, Theo en Eric van Duren, Ton en Erik de Haan, Ruud Verbeek, Ruud van Borculo, Henk Leurs, Alex en Henk van Sligtenhorst (die gelukkig ook hun vader meenamen, werkzaam in het groen bij de gemeente Abcoude, die zeer voortvarend te werk ging en in zijn eentje wel de helft van de bomen en stuiken heeft weggezaagd), verder waren daar ook Lau Veldt en Paul Fritschy (penningmeester). Speciale vermelding nog voor de onlangs, veel te jong overleden, Daan van der Ham. Daan was alle zaterdagen om 6 uur s’morgens bij Roel om alles voor te bereiden, zodat iedereen om 8.00 uur gelijk aan de slag kon.
Het waren intensieve dagen, maar natuurlijk ook heel mooie dagen, om als vereniging met de leden zo bezig te zijn aan het bouwen van een eigen wielerparcours. Iedereen was ‘s avonds helemaal kapot, en het was dus ook een hele mooie wintertraining. De gemeente kreeg daarmee een bouwrijpe strook aangeleverd die zij gewoon kon asfalteren (en een deel met klinkers beleggen). Een jaar later heeft het stuk zelfwerkzaamheid bij de bouw van het eerste clubhuis zich herhaald.
De redactie is in het bezit gekomen van een mapje met foto’s van de opening. Op foto’s van die tijd valt te zien dat het HWC nog een etage lager was, er nog geen clubhuis was en de hekken nog geplaatst moesten worden. Ook valt het op dat de kleding vooral bruin en grijs was, waartegen de toenmalige kleding van WV Amstelland (geel-blauw) mooi afstak. Meer over enkele dagen.
