Is er één wedstrijd in Noord Holland die je niet mag missen? Ja, die is er: de Ronde van het Kopje van Bloemendaal: zwaar, mooi weer en een prima entourage. Veel Amstelrenners waren aanwezig.
” Er zijn wielrenners die eerst 50 kilometer gaan fietsen om een paar keer Het Kopje op te rijden!” zo doceerde docent Deen aan enkele Jeugdrenners. Is het dan niet logisch dat er weer een koers is op het Kopje? Jazeker, en de organiserende vereniging HSV De Kampioen had het prima voor elkaar. Een nieuw parcours, schitterend weer, wedstrijden voor de Jeugd en ouderen, catering, Jaguars als volgwagens (het is wel Bloemendaal!) en heel veel publiek. De thuisblijvers hadden zonder meer ongelijk: niks training op Sloten of bankhangen (of op een Frans strand liggen…): hier word je coureur namelijk en worden de mannen van de jongens gescheiden. Zeker bij de Amateur/Junioren koers: 46 x een rondje van 1400 meter met eigenlijk alleen maar omhoog en omlaag. Maar eerst mocht de Jeugd en de 50+ haar voorprogramma rijden.
Jeugd: 2 x Amstelwinst
Door het vroege aanvangstijdstip (16 uur – velen moeten gewoon naar school) waren de startvelden bij de Jeugd niet megagroot, maar wel voldoende. De Jeugd reed eerst een aantal keren het korte rondje onderaan (700 meter) om wel te finishen bovenop het Kopje. Een soort klassiekeraankomst dus. Een leuke oplossing, want ook het kleine rondje was pittig genoeg met elke ronde een kluchtje dat beklommen moest worden. Daniël Hoekstra knokte zich in cat II naar boven om als vierde te finishen. Tristan Geleijn knokte ook in cat IV: hij pakte wel de bloemen als derde. In cat V/VI die gelijk startten waren er meer Amstelrenners die zelfs even teamspel gingen spelen toen Owen Geleijn een gaatje sloeg.
Op zeker moment had Owen ruim 20 seconden voorsprong en was hij zelfs helemaal uit zicht. Toch was er nog een drietal cat VI renners dat de oversteek wist te maken, maar zelfs Enzo Leijnse wist Owen niet meer te achterhalen op de slotklim. Owen dus naar een mooie overwinning en Enzo op plek twee. Niek Voogt kwam als 7e over de streep nadat hij heel lang vlak achter het koppeloton wist te blijven. In cat VI klopte Victor Broex op het Kopje zijn twee medevluchters met een lengte. Daan Hoeks reed als sterkste van de tweede groep naar de vierde plaats en Menno Broex zat daar weer iets achter als 8e. In cat VII stonden Leon Buijs en Koen Warnier aan het vertrek. Na 24 rondjes “onderin” ging men voor de tweede plek het Kopje omhoog. Koen strandde net naast het podium als 4e en Leon werd 9e.
Na de Jeugd: de oudjes
“We moeten wel 28/46 keer omhoog!” indrukwekkende getallen, uitgesproken door de renners aan de start. Zeker als je weet dat je in een flinke “Kopje-training” na 10 keer je benen wel genoeg voelt om voldaan op de bank te gaan hangen. De 50-plussers waren in grote getalen op het Kopje neergestreken terwijl de Jeugd aan de pannenkoeken ging op de top. Van de Amstelleden waren te herkennen Jeroen van Hoeijen, Jan Buisman, Willard Gerritsen, Nico Kingma, Jelle Maarse en Jumping George Visser. Ieder had zijn eigen koers. De Buis ging voor het 3-rondenklassement: sprintte één keer mee, reed – naar eigen zeggen – zijn benen vast, moest benedenaan even afstappen, wandelde even met de fiets aan de hand, stapte weer op en reed vervolgens nog een groot aantal ronden ergens op het parcours. Vreemd. Ook vreemd was de actie van Nico: rijdend in de eerste groep stuurde hij na een klein half uur plotseling naar rechts en verliet het parcours…. Jelle en George reden lekker hun rondjes en moesten iets eerder afsprinten, waardoor ze ook iets eerder een biertje konden halen. Klimmer Jeroen ging het in het begin iets te hard, maar werd wel nog 15e in de derde groep. In de eerste groep zat wel Willard, maar toen de eerste groep in twee groepen gehakt werd zat hij in deel 2. Willard werd desondanks keurig 11e.
Na het geweld van de ervaren mannen kwamen de jonkies van de Amateurs en Junioren (incl. Sportklassers en Masters 40+) in de baan. Honderd man sterk ging er dus een enorm peloton de berg af – en weer op. Al snel vielen er gaatjes en na een ronde of tien bestond de eerste groep al uit minder dan de helft van de starters. Renners Deen en Broex dekten zich voor de start al in: “klein rondje Ijsselmeer getraind” (Deen), “buikloop” (Broex) en of het daar aan lag of niet, maar met vijftien ronden op de teller moesten zij de tot 20 man gereduceerde groep 1 laten gaan. Eerder waren renners als Verspuij, Van den Ham en Alteijzer ook al “erafgewapperd” en waren zij in meer en minder goed gezelschap, zoals ook BBB, die deze keer wel nadeel had van zijn gewicht. Voorin wel nog Richard Louman, die weer fanatiek tekeer ging, en de makkelijk pedalerende Marcel Witte. Zonder zich werkelijk met de podiumplaatsen te bemoeien werden ze uiteindelijk heel mooi 10e (Richard) en 14e (Marcel). Renner Witte was overigens de enige 40-er die zich voorin wist te handhaven. Ook knap! Broex, Deen en Van den Ham werden op een ronde resp. 22e, 24e en 27e, maar dat ging natuurlijk nergens meer om. De winnaar was overigens de veelvraat bij de Amateurs Van Beek, die een lange solo knap bekroonde en hartstochtelijk werd toegeklapt door het publiek dat rijendik op de klim stond. Wie er niet was: die heeft iets gemist!
