Marcel Witte snoert clubgenoten de mond.

Master in de ontkenningsfase Marcel Witte heeft zijn clubgenoten zaterdag 10 oktober de mond gesnoerd met een puike uitslag in de 1e Veldrit van Montfoort. In het stadspark, dat kennelijk goed gedraineerd is, lag ondanks de nachtelijke regenval een snel en goed berijdbaar parcours waarop Marcel in het spoor kon blijven van de toppers en dat leverde hem een uitstekende 7e plaats op. Michael Breedt legde nog net beslag op de 20e plek en Jan van Herwijnen kwam als 31e over de streep. Hij reed – u dacht al: “Waar blijft het?” – op het bochtige parcours zijn tube van de velg; legde de eigenwijze tube kordaat weer op zijn plek, maar ging daarna niet meer zo onverschrokken door de bochten. 

“Niemand had hen gewaarschuwd, niemand had wat gezegd.”
Bij de Masters natuurlijk de beide kemphanen Jeroen van Hoeijen en Willard Gerritsen met hun zinloze tweestrijd in ‘wedstrijden-die-er-toe-doen’. Jeroen werd enigszins verrast door de mededeling dat de opening van de MNC vorige week in Hilversum ook een wedstrijd was ‘die-er-toe-deed’ en dat de stand dus 1-1 was en niet 0-1 voor hem. Hij scheen daar vorige week mee ingestemd te hebben…..????? Dat kon er ook nog wel bij: Jeroen had de dagen voor de 1e veldrit van Montfoort toch al zijn twijfels over Montfoort. Een stem (luister) zei hem dat het daar niet pluis was. 

De beide Amstelmasters stonden bij de start zij-aan-zij op de tweede rij; samen met ruim 70 mede-Masters op een korte onverharde startstrook die na een bocht naar links en een bocht naar rechts steeds smaller werd en uitmondde in een bruggetje. Beiden kwamen ongeschonden, maar bepaald niet als eersten uit deze hectische massaspurt met hindernissen. In de altijd onstuimige openingsfase van de wedstrijd maakte Jeroen een kapitale fout in de timing bij de hindernis waardoor hij met zijn voet achter de hindernis bleef hangen en een potsierlijke doodsmak maakte waar hij tot zijn verbazing niets aan overhield. Toen het vervolgens plotseling begon te regenen, de logische bandenkeuze daardoor veranderde in een hachelijke en Jeroen op een klinkerweggetje nogmaals onderuit ging, ja toen volgde de capitulatie: afstappen en snel “steeds verder van Montfoort vandaan.” Willard reed ook geen prijs (23e) maar leidt nu wel met 2-1…

Een gedachte over “Marcel Witte snoert clubgenoten de mond.

  1. Knap staaltje Marcel. Wat een beetje bijtrainen met de NCK-ploeg al niet vermag!

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑