Dylan Groenewegen en Derk Abel Beckeringh zijn deze weken bezig aan een paar hoogtepuntjes van het seizoen. Zo rijdt DAB de hooggewaardeerde Tour de l’Avenir, en reed Dylan zich in de kijker in België en dan vooral op de Muur van Geraardsbergen.
Dylans topo-nascholing
De “profkermesses” in België zijn niet te vergelijken met de Nederlandse profcriteriums. Het zijn wel kermiskoersen (er is minstens één draaimolen), maar het zijn meestal koersen van rond de 150 kilometer, op flinke omlopen en er wordt ingeschreven door de ploegen zelf en individuele elites met contract. In de Kermesses ongetwijfeld combines, maar géén vooraf afgesproken podium en koersverloop. De 96e Stadsprijs van Geraardsbergen is een van de oudste, drukstbezochte (publiek én renners), én zwaarste Kermiskoersen van België. 10 keer een ronde van 16 kilometer met de Muur van Geraardsbergen, de Elzenstraat en finish op de beroemde Vesten (kasseien). 256 (!) gemotiveerde renners aan de start (inclusief een aantal renners uit de WT ploegen) en toch werd het desondanks sprinten met een grote groep. Dylan had bij de eerdere doorkomsten goed opgelet: de bocht bij de Markt van Geraardsbergen, dáár moest je voorin zitten! En het is helemaal mooi als het nog lukt ook: in een ziedende sprint op de keien werd hij heel knap 3e! Vlak voor bijvoorbeeld de winnaar van 2012 Björn Leukemans en vele andere meer bekende professionals. Tot genoegen van zijn oud-leraar (Dylan lette nooit zo heel goed op op school) werkte Dylan eerder in de maand zijn Belgische topo bij in een aantal andere UCI 1.1 koersen. In de GP Zottegem werd hij 26e (terwijl meer dan 3/4 van het peloton buiten tijd was) en in Overijse was de Druivenkoers en finishte Dylan in het peloton, in het wiel van….Sven Nijs (u weet wel van de Druivencross). Gevoegd bij de 16e plaats in Veenendaal-Veenendaal is het dan ook logisch dat de clubrit voor Dylan was.
DAB heeft de Toekomst
Het optreden van clubkampioen Derk Abel in de Ronde van de Toekomst wordt uiteraard ook met argusogen gevolgd. De Tour voor Beloften (er wordt gereden met landenteams) vindt dit jaar vrijwel geheel plaats in de (Haute) Savoie. Met finishplaatsen als Aix les Bains, Morzine en Albertville zou je denken dat het continu klimmen is – zoals in de Amstel Alpenweek – maar dat valt hier mee: alle dalwegen worden opgezocht en de 
eerste etappes werden er nauwelijks hoogtemeters gemaakt. Pas op woensdag werd de eerste echte col opgezocht toen na de Grand Cucheron het grootste deel van de Madeleine bestegen werd; maar ook nog maar 2000 hoogtemeters. Derk kwam op een aantal lichtgewichten nog te kort en verloor op de Madeleine vier minuten, maar dat was evengoed een 25e plek waard (en achter Nederlands kampioen de tweede Nederlander). In de korte relatief vlakke etappe naar Morzine (zonder Joux Plane of Joux Verte) was Derk in de eerste groep vertegenwoordigd en leek hij naar een topplaats te rijden totdat een lekke band roet in het eten gooide. De prijs voor de strijdlust was wel zijn verdiende loon, dus dat belooft nog wat voor de slotetappes. DAB staat inmiddels wel op de 18e plaats in het AK en is daarmee de beste Nederlander. Vrijdag en zaterdag worden de bergen wat meer opgezocht, maar pas op zaterdag is er weer een echte bergetappe die ook in de Alpenweek niet zou misstaan met meer dan 2500 hm en finish op een col van 1e categorie. Wordt vervolgd.
Lars gaat met criteriumkoning Koos op pad
In het vlakke Nederland ging Koos Jeroen Kers intussen door met criteriums winnen. Koning Koos ging afgelopen week met zijn Page Lars op pad voor twee bijzondere overwinningen. Zowel in het bochtige Nuenen (zondag) als in Naaldwijk (dinsdag) waren beide heren met zijn tweeën ontsnapt, pakten ze een minuutje voorsprong, verdeelden de leidersprijs en de premies keurig, en beide keren was het Koos die won voor Lars. Voor KJK al zijn tiende zege en voor Lars wederom een bewijs van goede vorm.
Zoek de verschillen op de foto’s.
