Op zondag 19 juni is de Amstel Alpenweek 2016 gestart met een mass-start-tijdrit: een korte etappe van 12,4 km bergop. De uitslag van de etappe diende voor het bepalen van de handicap die je krijgt voor de start van de 2e etappe. Dus hoe later je finisht, hoe eerder je de volgende dag start. Maar van te voren wordt niet verteld hoe groot de handicap wordt. Je kan in een groep terecht komen die 10 minuten voorsprong op de groep van de winnaar start, maar je kan ook slechts 3 minuten voorsprong krijgen. En je wilt ook geen gezichtsverlies lijden, of elkaar het vel over de oren trekken zonder een plek op te schuiven. De vraag is dus eigenlijk: Hoe langzaam fiets ik?
Jurylid Henk Hagen zou het startsein geven, echter niet voordat jurylid Erik van Ravenzwaaij aangaf dat er geen auto’s meer aankwamen. Dus Henk blies op zijn fluit, de renners trokken zich op gang, alleen kwam er toch een auto aan. Erik wierp zich er toen maar voor, om verdere ongelukken te voorkomen. Dick ‘411km à 34km/u’ Visser (monsieur Trente-quatre) trok het peloton op een lint richting het eerste klimmetje. En zodra het wegdek ook maar 1% stijging vertoonde, probeerde iedereen op kop te komen om er zeker van te zijn niet als eerste gelost te worden. Natuurlijk waren deze eerste inspanningen totaal nutteloos door de opvolgende afdaling en voor sommigen al bijna fataal.
De man met de meeste moraal en talent – Sander Boerkamp – besloot in de eerste bocht even aan te zetten om te kijken hoe het peloton zou reageren, maar toen hij omkeek zat hij alleen met een groep van 5 op 100 meter. Hij besloot door te trekken en kwam 2 minuten voor nummer 2 over de finish. Op een klim van 7,4 km! Sterk!
In het peloton reed ieder zijn eigen wedstrijd, al dan niet berekenend. Serge van der Putten sleepte de prijs voor de ‘Verrassing van de dag’ in de wacht door zoals altijd met zijn hart te rijden, strijdend tot de meet. Eigenlijk zou Rob Vermist die prijs hebben gewonnen voor zijn 2e plaats, maar dat was al bekend en dat zou bij de prijsuitreiking geen verrassing meer zijn. Serge werd 9e.
Bij de uitslag viel op dat er tussen de 2e en de 10e plaats niet meer dan 40 seconden zat, dat er in huisje 33 veel wijnkennis en dorst is, zodat Marcel Witte en Spike Huisman de volgende dag in groep 3 starten. Net als Caspar Hermans (monsieur trois cent quarante Watt) die zijn plicht deed en bij Witte in het wiel over de meet bolde. Michael Breedt had zichzelf in de toto op de 4e plaats gezet maar moest ook zijn meerdere erkennen in de wijn. Hij finishte als 17e. Vlak voor de beste dame Kristine Kofman.
Heel veel data voor een ritje van 12,4 km: klik.
