De nationale veldrit in Heerlen is al jaren een goed bewaard geheim voor connaisseurs van de wondere wereld van het veldrijden. Het evenement vindt plaats ver na de officieuze afsluiting van het seizoen (voor de meesten is dat na het NK, half januari) en daar had de inschrijving de afgelopen jaren (zelfs bij de Masters!) onder te lijden. Het is echter wel de eerste wedstrijd waar punten te verdienen zijn voor de startvolgorde voor het seizoen 2014/2015…
Connaisseurs pur sang Willard Gerritsen en Jeroen van Hoeijen lieten dit buitenkansje de afgelopen jaren niet aan de neus voorbij gaan, dus ook dit jaar niet. Waarschijnlijk hebben zij echter met hun telkens herhaalde grap dat “Heerlen de belangrijkste wedstrijd van het seizoen is” teveel concurrenten wakker geschud, want dit jaar prijkte er ineens meer dat 50 inschrijvers op de startlijst bij zowel de Amateurs als de Masters. Tegenslag. Gelukkig is er een verschil tussen droom (inschrijven) en daad (starten), want uiteindelijk vertrokken er slechts een kleine veertig Masters: de rest was ziek, had geen chauffeur of kreeg geen toestemming van de Thuiszorg. Meevaller.
De punten lagen de afgelopen jaren weliswaar voor het opscheppen, maar het parcours is bepaald niet kinderachtig. Het ligt rond het “Hellegat”. Viermaal per ronde moet afgedaald worden in de hel en evenzo vaak moeten de renners zich weer zien te ontworstelen aan deze hel: eenmaal via een trap, tweemaal via een glibberige klauterpartij en eenmaal net wel/net niet fietsend. Verder is het parcours overgoten met een saus van plakkerige, glijdende löss, afgemaakt met een topping van hinderlijke, snelheid remmende molshopen. Slopend. Tegenslag.
Heerlen blijkt ook elk jaar weer ‘best ver weg’, maar het werd gelukkig een leerzame reis en toen de heren ter plekke arriveerden wisten ze alles van de Bitcoin (met dank aan Willard) en de iepen-zigzag-bladwesp (met dank aan het radioprogramma Vroege Vogels).
Willard liet tijdens de parcoursverkennings zijn zelfvertrouwen achter op de bodem van het Hellegat na een valpartij in de eerste afdaling en had het als ‘zwaargewicht’ sowieso niet gemakkelijk op het zware parcours. Jeroen met – in ieder geval tussen de oren – nog een broze conditie besloot tot een rustige start om zich niet op te blazen en dat resulteerde in het gegeven dat zijn wiel gedurende de eerste halve ronde ‘het achterste in koers was’.
Waar Jeroen langzaam terrein begon te winnen verloor Willard na een redelijke start veel terrein in de afdaling die hij de eerste twee ronden lopend nam. De genadeklap voor Willard kwam tijdens de tweede ronde, toen hij te voet naar beneden glibberend gepasseerd werd door een minzaam glimlachende, vrolijk zwaaiende Jeroen. Hierna herpakte Willard zich weliswaar en stortte hij zich de rest van de koers ook met doodsverachting in de afgrond, maar de noodzakelijke ontspanning om te profiteren van de afdaling ontbrak en zijn clubgenoot was gevlogen. Jeroen werd uiteindelijk 17e (vier startpunten voor seizoen 14/15) en Willard 21e (op één duizendste van een seconde, ongelofelijk!)
Nu iedereen het geheim van Heerlen lijkt te kennen zullen de beide matadoren met iets nieuws moeten komen. Voor volgend seizoen wordt gedacht aan een trainingskamp op Mallorca halverwege het crossseizoen ter voorbereiding op Heerlen. Maar dat is nog even geheim, want voor je het weet kom je het hele Masters-peloton daar weer tegen.
Vergeet niet om voor volgend seizoen de PVV in te schakelen. Dan steken we er een stokje voor dat die buitenlandse renners in Heerlen onze punten weg komen kapen!