Zuid Limburg was afgelopen weekend een groot recreatiepark. Wandelaars, de Porscheclub uit Aken, hardloopgroepjes, bloesemtochten, onschuldige motorclubs als de Bandidos en de Hells Angels lieten hun Harleys uit, en er waren uiteraard veel minder onschuldige wielrengroepen van velerlei pluimage
die het Heuvelland doorkruisten. En dat allemaal in georganiseerde (Volta Limburg Classic) en ongeorganiseerde (GP AB/BM) tochten en wedstrijden. De weinige Limburgers die nog in het zuiden van hun eigen povincie wonen trokken er op de zondag ook nog eens lekker op uit voor een koffie met vlaai of lazy lunch in of bij één van de vele uitspanningen. Die
aboriginals zagen dan één groep van een wel bijzonder hoog niveau langs trekken: de Amstelmasters in slagorde. Een mix van verborgen talent, uitmuntende stijl, ervaring en hoog wieler-IQ: dat was te zien.
De équipe begon overigens enigszins gehavend aan het weekend met het afvallen van enkele Limburg-habitués: één renner had een dubbel-boeking met zijn vrouw voor een weekendje weg (tsja); één renner meende een verregende waaierkoers te moeten verkiezen (waarin hij niet startte (..)), en één renner gooide rotte eieren door het vrijdagse pannenkoekenbeslag en lag met een “ballonbuik” in bed toen het uur van vertrek aanbrak. Maar de anderen genoten van het 
perfecte fietsweer en zagen af.
Er werd uiteraard gekoerst: en wel twee keer. Eén keer om te testen op de Baraque Michel en één keer voor echie in de GP AB. Met verrassende wendingen en opmerkelijke verbeteringen – maar dat laatste kan ook materiaal geweest zijn. Dat, en wat er verder nog gebeurde blijft in het Mastersweekend, maar toch zal er een tipje worden onthuld in het komende clubblad. Gelukkig hebben we wel alvast enkele beelden.
