Amateurs/Masters op één na met lege handen in Hilversum.

De nationale veldrit in Hilversum (28/11) in de bossen rond Anna’s Hoeve bracht een opvallend grote Amstelploeg op de been. Bij de Amateurs werd het bekende supertrio Marcel Witte, Michael Breedt en Jan van Herwijnen ditmaal aangevuld met Bert Jan Hamer en bij de Masters kreeg het drietal Jeroen van Hoeijen, Willard Gerritsen en Jeroen Verhoeven steun van Brendan Divall.

De omstandigheden waren koud en nat, maar het bosparcours lag er toch redelijk droog bij. Het parcours is snel, op veel plaatsen breed en met een aantal lange rechte stukken, maar ook met een drietal serieuze klimmetjes waarvan er één gelopen moet worden.

Bij de Masters stelde een bovengemiddelde aantal renners – 75 – zich op voor de start op de smalle, onverharde startstrook. Willard kende een wereldstart en dook na een paar honderd meter rond plek 10 linksaf het bos in op respectabele afstand gevolgd door Jeroen van H met daarachter nog Jeroen V en Brendan. Jeroen V besloot al in de eerst ronde  te gaan koppeltjesduiken in het zand, was daarna zijn ‘goede zin’ kwijt en kon zijn droomdebuut op tubes van vorige week in Den Haag (17^e) geen vervolg geven: 37^e ditmaal. Jeroen van H kroop langzaam maar zeker naar Willard toe en net toen hij dacht op hem neer te strijken, besloot ook Willard in een afdaling te gaan koppeltjesduiken. Jeroen slalomde er sierlijk langs en dacht: “Zo, 7-4 voor mij”. Ondertussen was Brendan – ‘rocket’ – Divall flink aan het opstomen: het brede parcours en de lange rechte stukken gaven hem alle gelegenheid zijn raket te ontbranden. Hij kwam Jeroen van H nog aardig in de nek hijgen, maar die wist moedig stand te houden: Jeroen 21^e, Brendan 22^e en Willard 27^e, niemand een stuiver verdiend dus…. Brendan liet de evaluatie aan zich voorbij gaan: hij moest snel naar Sloten om zijn raket een tweedemaal in stelling te brengen en af te vuren.

Bij de Amateurs de opmerkelijke terugkeer van Bert Jan Hamer in het landelijke veldrijcircuit. Het mooie parcours in Hilversum had hem weg weten weg te lokken uit het ideale trainingsgebied rond zijn nieuwe woonplaats, het rustige Hattem. Om dit te vieren had hij zich voor deze gelegenheid uitgerust met de meest sexy wielen van de  Amstelploeg, afgemaakt met een paar fijne Dugast tubes, type Typhoon. Het verhuizen en verbouwen en het feit dat zijn nieuwe SPLM (Snelpak Lange Mouw) nog niet gearriveerd is, zette een rem op zijn prestaties: 40^e. Marcel evenaarde de wereldstart van Willard zo’n beetje, met vlak achter zich Michael op zijn enigszins nichterige (witte!) Pipistrello’s met weinig profiel, omdat je volgens hem wel eens wat kan gokken als je toch niet voor de winst rijdt. Het resultaat van deze gok zullen we nooit te weten komen, want één van de Pipistrello liep heel laf leeg en Michael kreeg een DNF achter zijn naam. Jan kende achter Marcel en Michael een matige start, maar kon zich verschuilen achter het excuus dat hij niet zijn lievelingsvoorwiel kon steken omdat zijn remblokken versleten waren….. Bent u er nog? Jan werkte zich gedurende de koers ondanks deze tegenslag toch nog op tot een verdienstelijke 29^e plek. Marcel viel na zijn goede start in het vervolg van de wedstrijd wat terug, maar hij was na afloop wel de enige met een enveloppe: 18^e.

Bij de Junioren geen drama en theater, daar reed Dylan Groenewegen – in een jaloersmakend klein startveld, dat wel – naar zijn eerste top 10 klassering van dit seizoen: 10e.