ACC 2014 zit erop

De uiterst succesvolle ACC editie 2014 zit erop: meer wedstrijden, meer deelnemers en mooiere parcoursen. Waar gaat dat eindigen? Bij de WV Amsterdam werd vandaag de 12^e en laatste rit van de Amsterdamse Crosscompetitie verreden. T.o.v. de midweekse oliebollencross van oudejaarsdag was het parcours uitgebreid met een lastige lus bij het viaduct:
een paar bochten en dan recht omhoog tegen het talud op, bovenaan om een boom heen en dan weer schuin naar beneden. Een selectieve passage, want wie dit fietsend kon volbrengen pakte veel winst op degene die af moesten stappen. En het weer werkte ook mee deze zondag: schitterend (voorjaars?) weer.

Bij de Jeugd waren de vast deelnemers weer aanwezig en er kwamen niet al te veel verschuivingen in het eindklassement. Nienke Veenhoven van DTS werd weliswaar geklopt door Mees van Smoorenburg, maar in het eindklassement bleef ze hem juist weer vóór, met Christiano Wilshaus op plek 2 daartussen. Daniël Hoekstra (6e) en Mees van Duuren (9e) waren de Amstelmannen in het veld. Bij de oudere Jeugd pakte Niek Voogt zijn 9e zege en ook de eindzege in de ACC vóór Maud Rijnbeek en Serginho Wilshaus (die in omgekeerde volgorde in het eindklassement stonden). Wessel Mouris reed een heel sterke koers en werd 5e, terwijl Sven Raats als 8e een hele trits Amstelmannen aanvoerde. De Jeugd had dit jaar elke week een mooie opkomst van 30 of meer rijders en rijdsters en dat is hoopgevend voor de toekomst van de ACC.

Tenzij er hele vreemde dingen zouden gebeuren bij de Masters (‘no show’ (maar dat is natuurlijk héél vreemd!) of een DNS/DNF door pech die ter plekke zelfs niet door ZAAF te verhelpen zou zijn) stond bij de 40+ de top drie van het eindklassement eigenlijk vast.

De start was voor de altijd rappe vertrekker Patrick Molenaars, maar gaandeweg de koers zakte die mopperend steeds verder weg: een stedentrip is kennelijk niet de ideale voorbereiding op de ACC. Zijn derde plaats in het eindklassement kwam echter niet in gevaar. Nadat Hamish Morrin in de eerste ronde even de turbo erop had gezet kwam hij alleen aan de leiding, met op enige afstand klassementsleider Ron Vroom die op zijn beurt weer een gaatje had op het duo Frank Nijssen/Jeroen van Hoeijen.

Het duo Nijssen/Van Hoeijen wist Vroom te achterhalen en achter zich te laten en leek even zelfs kans te maken bij Morrin te geraken. Die hield echter het gaatje gecontroleerd op een seconde of 10 en kon in geval van nood zijn turbo altijd nog een tweede keer ontsteken. Morrin dus souverein naar zijn 4e overwinning in de ACC, maar in het eindklassement bleef hij steken op plek vier door enkele mindere prestaties en eenmaal ‘no show’.

Nijssen en Van Hoeijen moesten sprinten om plek twee en drie en die strijd werd met overmacht gewonnen door Nijssen. In het eindklassement behaalde Nijssen plek vijf mede door afwezigheid in twee ritten van de ACC. Van Hoeijen stelde met zijn derde plek in de finale zijn tweede plek in het eindklassement ruimschoots veilig. Vroom rolde vandaag als vierde over de streep en daarmee kwam – mede door 6 dagzeges – zijn eindoverwinning in de ACC 2014 natuurlijk geen moment in gevaar. De eerste drie van het klassement waren weer de oudjes, maar het schijnt dat een aantal Masters volgend jaar óók “50+” wordt en dat leidt ongetwijfeld tot nog meer tegenstand voor Vroom.

De 40- en de Nieuwelingen en Dames genoten daarna ook van het mooie en snelle, maar toch technische parcours. Bij de Nieuwelingen was het nog wel enigszins spannend, want Victor Broex moest twee punten goedmaken op de leider, de constante Stefan Appelman. Er moest dus iemand tussen hen in komen. Victor moest eerst zo nodig een ketting breken en uiteindelijk twee keer van fiets wisselen om na veel gedoe de koplopers Appelman en Ruben van der Pijl te achterhalen. Vervolgens werd Stefan gelost en werd Ruben taktisch op sleeptouw genomen. Victor naar de winst, Ruben tweede en Appelman derde. Missie nipt geslaagd! Ruben werd vierde in het eindklassement, net na Menno van Capel (UWTC). Menno Broex mocht de enveloppe van de 7e plaats ophalen en de onfortuinlijke Koen Warnier (ziek) werd nog 10e. Op de 11e plaats was Nike Beckeringh de eerste dame in het eindklassement. Nike was vandaag 9e, maar niet de eerste dame, dat was Anne Huinen op de knappe zesde plaats. De net van een Spaans trainingskamp teruggekeerde Judith van Maanen (men wordt steeds serieuzer!) werd 12e en zal op het clubkampioenschap wellicht serieuze concurrentie krijgen van Jenneke van Veen: zij werd 13e.

In de 40- kwam Dylan Groenewegen zijn nieuwe tenue showen. Het Roompot-oranje is goedgekeurd, want hij gaat er zo te zien net zo hard in als in het oude tenue. Dylan was ruimschoots de snelste. Daarachter reed Ewoud Hartemink (in de aanloop naar het CK?) een knappe koers door vlak achter de klassementsleider Tommy Oude Elferink derde te worden. Teun Mouris had een  duidelijk mindere dag en werd 8e, maar behield de tweede plaats in het eindklassement omdat Bart de Veer (UWTC) niet in de top-3 reed. Tommy OE werd dan ook de meer dan terechte winnaar van de ACC, met Teun en Bart op twee en drie. Dylan steeg nog naar 7 met Ewoud,  de afwezige Max van de Water en  Matthew Bridge op de volgende plaatsen.

De ACC zit erop met veel, heel veel Amstelcrossers aan de start én in de top van verschillende klassementen. Een competitie die nóg beter was – in meerdere opzichten – dan vorig jaar, en zéker een vervolg krijgt. Velen hebben hun zondagen lekker kunnen doorkomen en zonder al te veel materiaal-malheur!  Maar ….wie de beste Amstel-crossers (m/v) zijn….dat wordt pas betwist op hét Clubkampioenschap op zondag 18 januari aanstaande. Volgende week zal een aantal renners nog een extra training doen op het NK Veldhoven, maar dat is natuurlijk maar een tussenstation op weg naar 18 januari.