Sommige dromen komen uit: in ieder geval die van de kleine Tyler Eijk. Tyler werd zondag Nederlands kampioen in cat I. Daarnaast sprintten nog drie kanjers naar een top-10 klassering.
Jeugdsecretaris Wilfred Bos deed verslag en dat geeft een gevoel alsof je erbij was!
Op een zonovergoten dag werd in Lieshout, Liessent voor kenners, het NK Jeugdwielrennen 2015 verreden. In tegenstelling tot de normale landelijke wedstrijden strijden jongens en meisjes apart van elkaar voor het rood, wit en blauw. Met ruim 600 deelnemers uit heel Nederland, verdeeld over 14 categorieën, was WTC de Amstel met 11 renners aanwezig. Zij hadden zich allen middels de selectiewedstrijden weten te plaatsen.
Toppers bij de allerjongsten
Vooraf waren de verwachtingen best wel hoog gespannen bij de Amstel aanhang. Bij de jongste categorie namelijk, 7 en 8 jarigen heeft de Amstel twee grote troeven. Te weten, Michiel Mouris en Tyler Eijk. Vooral Tyler had in aanloop naar dit NK ruim een dozijn wedstrijden weten te winnen. Michiel deed het wat in de luwte, maar is een diesel en een niet te onderschatten outsider voor een podiumplaats. Na het startschot om exact 10.40 uur gingen de jongsten gelijk hard van start. Bij deze renners geen tactiek, nee gewoon zo hard mogelijk rijden, en dat over zes hele kilometers. Michiel kwam wat lastig weg en had gelijk een grote achterstand op de koplopers waaronder Tyler Eijk. Tyler ging met twee andere renners hard door waardoor deze drie voor het podium zouden gaan. Tyler, voorzien van handige tips pa Patrick, wist bij het uitkomen van de laatste bocht voor start en finish als eerste door de bocht te komen en had hierdoor een kleine voorsprong op zijn beide tegenstanders. En zo wist Tyler deze wedstrijd te winnen. Maar het had geen ronde langer moeten duren. Want Michiel kwam heel sterk opzetten en wist beslag te leggen op de vierde plaats. 
Na Wouter de Vink, ooit kampioen in categorie 2, jaren terug, is Tyler het tweede jeugdlid van De Amstel dat een NK-Jeugd wist te winnen. En voor insiders: Tyler is nog pas 7 jaar. 
In categorie 6 (13 jarigen) stonden voor De Amstel aan de start, Wessel Mouris en Tristan Geleijn. Heel lang wisten beide mannen stand te houden in het peloton. Want ook hier ging het erg hard. In de slotfase moest toch Tristan capituleren en moest het peloton laten gaan. Met ingang van de laatste ronde was er een valpartij op het rechte eind net voor de finish. De een na de ander duikelde over elkaar heen. Helaas kon Wessel geen kant op en viel over een fiets. Weg kansen. Maar in plaats van gelijk te stoppen, stapte de bikkel gewoon weer op zijn fiets en finishte zijn wedstrijd. Na afloop even langs de EHBO. Maar met Wessel komt het helemaal goed.
Bij de meisjes 14 jaar vertrok Alysha van Neck voor haar kampioenschap. Alysha die dit seizoen ineens veel harder is gaan rijden, had de lat voor haar dus wat hoger gelegd. Tot aan het einde kon Alysha zich heel goed staande houden in het peloton. In de strijd om het podium kwam ze nog te kort, maar finishen is op zich al een goede prestatie. Als de ontwikkeling zo gaat als hij nu gaat, maakt Alysha grote stappen en volgend jaar gaat ze naar de Nieuwelingen.
Klapstuk van categorie 7
En dan om exact 14.00 uur het klapstuk van de dag. Categorie 7, jongens van 14 jaar. De Amstel heeft in aanloop naar dit NK landelijk huisgehouden op vele wedstrijden. Een podium met uitsluitend Amstelrenners, geen uitzondering. Maar een NK zou geen NK zijn als er geen onverwachte ontwikkelingen zouden plaatsvinden. Iedreen is dan gebrand en op en top gemotiveerd aanwezig en het onverwachte ligt op de loer: het gaat om méér dan alleen hard fietsen. Aan de start Niek Voogt, Owen Geleijn, sprinter Tijmen van Loon en de allesvreter, en toch wel groot kanshebber, Enzo Leijnse. Gelukkig wilden ook deze toppers uit categorie 7 de ouders en meegekomen familie (het was laaiend druk in Lieshout de hele dag), trakteren op een levendige wedstrijd. Telkens waren er jongens die het probeerden. Maar echt ver kwamen ze niet. Het peloton stelde telkenmale orde op zaken door de vluchters terug te halen. Koren op de molen van sprinter Tijmen van Loon. Maar hij moest tegen het einde van de wedstrijd over 30 km lossen. Tijmen komen wij komend baanseizoen nog regelmatig tegen. Niek Voogt, zowat de kleinste van alle jongens, moest elke ronde op zijn tanden bijten om bij te blijven. Maar dat typeert zijn instelling; vastbijten en niet loslaten. Een mentaliteit waarmee hij ver kan komen in de toekomst.
Enzo Leijnse reed de hele wedstrijd vooraan mee. Geen bijzonderheid voor deze zeer getalenteerde renner, maar het leek wel of het niet zijn rondje was. En er werd hard gekoerst door de jongens. Wegkomen bijna onmogelijk. Terwijl juist dat een specialiteit is van Enzo. Met ingaan van de laatste ronde zaten Owen Geleijn en Enzo Leijnse goed voorin. Maar het was Owen Geleijn die als eerste Amstelrenner als vierde over de meet kwam. Een heel goede prestatie van deze jonge renner. Owen kwam net te kort 
voor de derde plaats. Maar dat is het onverwachte wat een NK zo speciaal maakt. Iedereen kijkt naar Enzo, en Owen pakt bijna een prijs. Goed gedaan. Enzo kwam als zesde over de streep. Al deze jongens gaan in oktober over naar een hogere categorie, Nieuwelingen, en verlaten hiermee de jeugd; weliswaar zonder jeugdmedaille (op de weg), maar er volgt nog zoveel moois en wij gaan in de toekomst genieten van deze kanjers, want zij presteren allemaal op hoog niveau. Wil je op dit niveau meekomen bij het wielrennen, moet je veel trainingsuren maken en veel talent hebben.
Aangezien je maar op 1 plaats tegelijk kan zijn, heb ik helaas niets gezien van Britt en Eefke (een aantal koersen werd gelijktijdig verreden). In de uitslagen staan zij in de middenmoot. Beide meiden zijn nog jong en ook met hun zichtbare plezier, komt het vast wel goed. Volgend jaar is het NK wat dichterbij huis: Excelsior uit Gouda tekent dan voor de organisatie.
En voor iedereen die er (nog) niet was: komende donderdag beginnen we met de Funcompetitie, is er zaterdag al weer een Interclub en de toppers gaan op jacht naar (meer) landelijk succes. Genoeg te beleven dus.
