En toen was het allemaal weer voorbij: een week koersen, slapen en eten…. De verslagen en foto’s liegen er niet om.
Na opnieuw een epische slotetappe met finish op de Croix de Fer (en onderweg Vaujany) heeft Sander Boerkamp de zege in de Amstel Alpenweek 2016 veiliggesteld. Het slotverslag.
De Finale: geen Galibier
Vrijdag was voor de renners de laatste dag en verrassend genoeg stonde de koppen nog scherp. De zevende en laatste etappe met finish op de Croix de Fer (het verlengde zusje van de Glandon). 2067 meter hoogte. 74 km lang na een lange “dalaanloop” en tussendoor “even“ naar Vaujany heen en weer. Toch weer goed voor 2400 hoogtemeters. Het zou een 
hectische slotrit worden.
De Combine
Je bent pas een echte wielrenner als….je een keer je sleutelbeen gebroken hebt! Is een veelgehoorde opmerking. Maar daar gaat het niet om. Je bent pas een wielrenner als je een keer “geflikt” bent. En dat gebeurt overal: in de VJC, in de klassiekers, in de Vuelta en onlangs nog op het NK….maar dus ook in koersen als de GP AB én zelfs in de AAW 2016… het lukte niet helemaal, maar de actie was briljant bedacht door Huisje 106. Je moet erbij geweest zijn om het te begrijpen. Dat Huis kende immers twee inmiddels voor het klassement kanslozen. Die maakten optimaal gebruik van hun voorsprong en wachtten na een aantal kilometers hun “kopman “ Marc op met de bedoeling hem op listige wijze met voorsprong aan de voet van Vaujany af te leveren: na 40 km. Briljant plan en de concurrenten van Marc, de nummers 2, 4, 5 en 6 in het klassement waren er bijná ingetrapt. Ware het niet dat de “Mol” in het geheel, zijn Mol-rol niet helemaal goed uitvoerde….een Dubbel-Mol als het ware. Na een ziedende eerste veertig kilometer waarin de toppers van het klassement in wisselende samenstelling elkaar bestookten, kansen keerden en men elkaar verbaasde en een 
psychologisch spel speelde, was er aan de voet van Vaujany weer rust….en Renner Deen was op dat moment als de 2e in het klassement de “geflikte”, maar er niet ingetuind, en de sterke morele winnaar….. en alle anderen hadden een verhaal. Niet gelukt, wel mooi geprobeerd.
Opnieuw beginnen
Na het uitstapje naar Vaujany (5 km á 8,9%) was Tony Stoffels aan de voorkant ver voorop, terwijl Marc Altyzer zijn aanval op plek twee plaatste. Nog 24 km klimmen. Deen controleerde zijn wattagemeter, en vreesde voor plek twee, maar hield zijn volgende concurrenten Broex, Witte en de sterke Van Herwijnen in beeld. Altyzer fladderde later op de Croix de Fer naar zilver, maar Deen remonteerde bijna nog zijn concurrentie en behaalde een fraaie derde plaats, en vooral bleef hij vóór Broex!
De dagzege ging naar Tony Stoffels: vooraf beschouwd als een van de outsiders voor het podium, maar een week koersen vergt ervaring: Tony werd 8e overall. Marc achterhaalde Tony niet meer, maar werd wel 2e, terwijl Michael Breedt 3e in de etappe werd.
De onbetwiste patron was echter Sander Boerkamp. Ook weinig koerservaring, maar met zijn 67 kg en enorme power en conditie had hij die niet nodig. Zelfs een tweetal enkelstarts haalden hem niet uit evenwicht: dat was gewoon een uitdaging voor hem. Met grote voorsprong won hij de Alpenweek 2016, en terecht. Tweede werd de nummer 3 van 2014: de vederlichte Marc Altyzer en op de derde plaats met stip Pierre Deen, die vooral in de Koninginnerit zijn slag sloeg.
Mooi slotbanket
De Alpenweek werd afgesloten met het traditionele slotbanket waarbij nog nagepraat werd, gedronken, geproost, genoten van beelden en de vele winnaars van verschillende prijzen werden in het zonnetje werden gezet. Ook was er een briljant en verrassend optreden met hilarische uitspraken. Sander won het rood (GF), Rinus het blauw (MF), Kristine was de sterkste dame en huisje 33 won de Huisjestoto, die overigens tot een enorme toename van ieders wijnkennis leidde. Je mot erbij zijn om het allemaal te doorgronden.
Enfin, na zes dagen koers, soms in extreme hitte en met duizenden hoogtemeters, ging iedereen met een goed gevoel naar huis. Eigenlijk was iedereen het ermee eens: dit moet over twee jaar herhaald worden….
Jury lid Henk Hagen schreef een persoonlijke waarneming van het gebeuren, uitmondend in dit mooie AAW Verslag
En voor het het een beetje wil begrijpen of nog eens wil beleven: Foto’s van diverse fotografen: klik.
