De fanatieke volger heeft uiteraard alle uitslagen van het NCK 2016 al opgezocht. De mooie cijfers van WTC De Amstel: 6-9-9-16 en ook nog 8 en…. 2e! Want dat werd WTC De Amstel in het overall kampioenschap. Hier de verhalen van een mooie wielerdag in de polder.
WTC De Amstel eindigde met haar A-, B-, en C- ploeg als gedeeld tweede op het overall kampioenschap: De Amstel werd geklopt door de NWV Groningen, maar stond gewoon fier tweede: zie de uitslag. U begrijpt dat de prestaties goed zijn geweest.
Het NCK was dus weer in Dronten. Altijd lekker centraal met een mooi parcours waarop écht hard gereden kon worden. De club krijgt inmiddels toegang tot het centrale plein (terecht!) bij de start en ’s ochtends vroeg werden de partytenten en Tacxen al opgesteld. Met koffie, koek en de in- en uitgaande renners was het er de hele dag gezellig druk. De prestaties waren dan ook prima en na afloop konden de A- en de B- ploeg nog even gezellig de plaatselijke Chinees opzoeken en kon teruggekeken worden op een druk dagje koers.
Verrassende voorbereiding van de A-ploeg
De dag werd afgesloten met de A-ploeg. Dat had nogal wat voeten in de aarde. Niet kunnen, niet willen, zelf regelen, niet regelen….affijn de laat ingevlogen ploegleiding kreeg een wat diffuus beeld van de motivatie van onze leden. Maar vaste waardes waren en bleven Daan de Groot en Koos Jeroen Kers: duidelijk de mannen waarop te bouwen valt. KJK werd vanuit Barcelona ingevlogen, Daan gewoon uit Utrecht. Daarnaast kwam vanuit de Alpen Martijn 
Veling aangefietst en werd Gijs Jorna uit zijn rust geplukt, Marc Veldt werd van de baan getrokken en met de altijd soepele Max van de Water werd de laatste noodzakelijke kracht gevonden. Zes mannen die op de dag zelf na het aantrekken van de pakken steeds meer gemotiveerd raakten: de mannen stonden zelfs vijf minuten vóór de start al bij het startpodium! Mooi ploegje: de ambitie was minder hoog dan vorig jaar (7e), maar beter dan twee jaar geleden (21e).
De ploegleiding zag vanuit de auto al snel een goed werkende machine: Daan met lange overnames, Koos die makkelijk draaide, Martijn die ook goed doorbeukte, Max die altijd makkelijk lijkt te rijden, Gijs die nog even moest inkomen en Marc die af en toe moest aanpoten bij het aansluiten. Na een kleine 20 km moest Max een beurtje overslaan en daarna gebeurde het onvermijdelijke: hij loste. Dat gebeurde ook bij Marc na bijna 40 km na het (enige) hellinkje. De sterke mannen van NWVG kwamen langs en de vier hielden ze lang in zicht. Gijs, Koos, Daan en Martijn knalden de straten van Dronten weer in en in 1.03,32 eindigden ze op een mooie 15e plaats. Verwachtingen voldaan, in de wetenschap dat met iets meer focus, en wil van enkele clubgenoten, veel mogelijk is. Daar kan aan gewerkt worden. Bovendien het geeft gewoon een kick om het met een team te doen.
B-ploeg evenaart beste prestatie ooit
De B-ploeg (Junioren en Nieuwelingen) hadden met Teun Mouris, Friso van Diemen, Victor Broex en Enzo Leijnse van elk geboortejaar een vertegenwoordiger. Dat betekende ook verschillende fietsen (geen TT fiets voor de jonkies) en verschillende verzetten (16 vs 14).
Teun was wat snotterig, maar reed nog altijd hard; Friso had af en toe wat moeite, en Enzo is altijd goed. Maar na een extra snok op kop was het Victor die na 25 km verrassend de andere drie moest laten gaan. Die drie moesten toen nog 9 km door en hielden het gemiddelde (47 km/u) hoog ondanks een enge manoeuvre om een gevallen ploeg heen. Teun was de sterkste, maar Enzo ook weer indrukwekkend, terwijl Friso dieper dan diep ging. In 44.24 werd de finish bereikt: 1.29 sneller dan vorig jaar en met de 9e plaats werd één doel bereikt (eerste 10), maar nét niet het doel van de beste B-prestatie ooit: die werd geëvenaard.
(’s avonds werd nog onthuld dat de 9e plaats van 2003 bijna enkel te wijten was aan de sterke benen van Levi Heimans en dat latere toppers als Lars en koos alleen hoefden te volgen).
Dames in het wiel van Riejanne
Tsja, en dan de Dames-équipe. Ploegleider René had de meiden dinsdag nog goed voorbereid, maar dat Riejanne Markus zó hard reed dat Lisanne Immerzeel, Aagtje Dijkman en Lotte Terwindt al heel snel in het rood kwamen, was niet verwacht. Tsja, zo ’n WorlTour-rijdster is toch van een ander kaliber. Lisanne blies zich iets te snel op en moest 
lossen, terwijl Aagtje en Lotte de overnames moesten beperken. In 48.26 denderden de dames over het parcours om uiteindelijk op een toch mooie 9e plaats te eindigen: dat was 1 seconde sneller dan in 2015, maar twee plekjes lager. De dames waren meteen aan het evalueren en benoemden hun verbeterpunten: met Riejanne zit het wel snor (ietsjes langzamer misschien…) en de anderen iets meer op snelheid trainen. Maar het blijft een goede presatie in het zeer sterke veld met o.a. een Olympisch kampioene vlak voor je.
Jeugd naar mooie 6e plaats!
In het volle ochtendlicht stond de Jeugdploeg te trappelend van ongeduld om haar bijna 12 km te gaan afraffelen. Het parcours was langer dan vorig jaar met enkele listige bochten. Met Lance Huenders, Wessel Mouris, Tristan Geleijn en Tijmen van der Pijl stond er een mooi ploegje. Tristan had na een val twee weken geleden wat minder vorm en de andere 3 
moesten het kopwerk doen. Winnen zat er niet weer in, maar dat de mannen in 17.19 op slechts 34 seconden van de winnende ploeg zou eindigen is echt heel mooi. Goed gedaan mannen! Volgend jaar weer een nieuwe kans met nieuwe jonge renners! Prachtig evenement voor de Jeugd.
Tussendoor kwamen de Masters van Team Zaaf ook nog even buurten. Met namen als Deen, Witte, Louman, Boerkamp, Polstra en De Graaf hoef je geen tekening te maken: ervaring en kwaliteit genoeg. De Matsres startten met zes en finishten met vijf in 45.27 en reden de 8e tijd in de Bedrijfscompetitie. Moe maar voldaan. Dat was duidelijk.
Het NCK: altijd mooi om het met je club te doen. De Chinees in Dronten keek het met verbazing aan: al die frisse jonge strakke koppen van de Amstelmannen…dat zie je niet elke week….maar volgend jaar wel weer. Dank aan alle renners en begeleiding voor de inzet!
