De eregalerij der Clubkampioenen (zie Clubhuis) kent een nieuwe naam: Max van de Water. Max was op de donderdagavond in Juni de snelste man van de groep die om de zege sprintte. Ook Owen Geleijn (Nieuwelingen) en Marcel Witte (B-klasse) mogen zich Clubkampioen noemen.
Een spannend deel van de koersen speelde zich vooraf al achter de schermen af: met name de Masters zaten met keuzestress. Wel of niet in de A starten, wel of geen 80 km rijden? Enfin, de Sportcommissie was onvermurwbaar: voorlopig bleef alles bij het oude: ca 50 km voor de Nieuwelingen, 60 voor de B-klasse en 80 voor de A. Daar waar die afstanden eind maart nog wel eens voor slagvelden willen zorgen was het op deze zomeravond niet het geval. De kilometers vlogen onder de wielen vandaan en de rondjes onder de 1.20 volgden elkaar rap op. Het ging dus hard aan de voorkant en daar kwam niemand weg. Aan de achterkant vloog er wel af en toe een renner of groepje renners af, maar het peloton bleef gegroepeerd. Pas bij het afsprinten van de categorieën ontstond er af en toe afscheiding.
Dat gebeurde eerst bij de Nieuwelingen. Eerst was er een gemengd groepje ontsnapt, maar zonder Enzo Leijnse: die moest het toen even rechtzetten, waarna Enzo met Owen Geleijn op kop kwam. Als een soort baansprinters keken ze naar elkaar, maar uiteindelijk was Owen heel nipt de snelste en werd hij de nieuwe kampioen. Met Enzo en Niek Voogt op de plaatsen twee en drie. Zij zijn nu al kandidaten voor de A klasse volgend seizoen. In de B-klasse sloten de Masters heel kort voor de start de rijen: zij starten allemaal voor de 60, die uiteindelijk 66 km werd. 66 snelle rondjes, want het gemiddelde lag op ruim 44,5 km/u. In die B-finale ontstond toch nog een kopgroep van Masters, maar zonder Pierre Deen, die uiteindelijk op “miraculeuze” wijze toch nog terugkwam. Met 9 man gingen ze de laatste ronde in waarin Coen Emmer een ultieme demarrage pleegde. Auke Broex kon zich niet inhouden en trok de boel op gang, waarna Pierre Deen nog een laatste inspanning deed. Maar uiteindelijk was het Marcel Witte die in het laatste stuk de kop nam met Caspar Hermans in het wiel. In die volgorde kwamen ze over de finish met Serge van der Putten op de derde plaats.
De Finale
De Masters konden daarna rustig uitbollen en kijken naar de finale van de A-klasse. Daarin was met name Victor Broex erg actief. Victor demarreerde keer op keer, maar kreeg geen ruimte, hoewel de groep even in twee stukken leek te breken. Max van de Water was de favoriet en zag het met genoegen aan. In de laatste ronde zat alles nog op een zakdoek en was het voor Max zaak om de aanstormende Junioren achter zich te houden; en dat lukte. Daan Hoeks drong nog aan, maar Max was de winnaar van 2017 met Niall Tilli, debutant op De Amstel, werd derde. Mooie winnaar, mooie koers.
