Het was druk, en gezellig in en om het Clubhuis zondagmiddag. Op gepaste en feestelijke wijze werd het wegseizoen 2017 afgesloten en even teruggeblikt op een bijzonder succesvol seizoen.
De Jeugd reed haar laatste wedstrijdjes van het jaar, met een heus “Wie is de Mol”-koersje, waarna ze nog één keer de 50 m met stilstand en vliegend mochten aanvallen. Prachtig om te zien hoe de toekomst verbeten van start ging.
Maar even na vieren was het clubhuis dampend gevuld en kon iedereen zich nog even stukbijten op de Seizoensquiz. Wie won de meeste wedstrijden? Wat is het nieuwe KOM-metje op het Indijkpad? Welk dier moest het ontgelden op de training? Etcetera…. Uiteindelijk waren de best ingevoerde leden ook de top-3 van de quiz.
Maar daarna was er aandacht voor de kampioenenhuldiging. “We” hadden maar liefst 8 NK-podiumplaatsen (Enzo, Owen, Dylan, Patrick, Tyler, Michiel, Maud) en meerdere gele truien (o.a. Tyler, Enzo, Maud, Sander, en dan was Riejanne nog over het hoofd gezien).
Traditioneel werd ook dit jaar weer de Jeugdstimuleringsprijs uitgereikt; niet bedoeld voor de renner met de meeste overwinningen, maar juist voor de renner die zich onderscheid door inzet, enthousiasme en doorzettingsvermogen. De prijs kwam dit jaar in handen van Taco Keijzer die zich steeds beter liet zien dit jaar.
Vervolgens was daar het moment om de Renner en Jongere van het Jaar te verkiezen. Daarbij werd duidelijk dat er bij de Jongeren meer dan één kandidaat was voor de titel. Meerdere renners kwamen gelet op hun prestaties daarvoor in aanmerking, maar de combinatie van de prestaties (2e op NK weg, winnen van een klassieker) en de vertoonde progressie maakte het voor de keuzeheren niet al te moeilijk om Owen Geleijn te benoemen tot Jongere van het Jaar.
Daarna mocht Dylan Groenewegen naar voren komen. De versierselen, behorende bij Lid van Verdienste werden hem nog overhandigd, en vervolgens werd zijn buitengewone prestatie: winst op de Champs Élysees, genoeg reden beschouwd om Renner van het Jaar 2017 te zijn…. en daar was niemand het mee oneens. Aan Dylan te horen is de ambitie desondanks nog groot: dit seizoen nog en ook de komende jaren!
Daarna was het tijd voor de smakelijke pizza’s die ter plekke werden klaargemaakt, er was taart, er waren salades, drankjes. Er werd gekletst, gevoetbald (veel jongens met spierpijn), en de jeugd reed nog wat rondjes. Dat goede gevoel nog maar even vasthouden totdat we in januari de weg weer op gaan; maar eerst de baan op en/of het veld in.
Hieronder mooie foto’s: Foto’s Sluitingsmiddag